هوش مصنوعی: شاعر به قبر محمود غنی می‌رود و از او می‌پرسد که از دنیا چه چیزی با خود برده است. محمود غنی پاسخ می‌دهد که او فقط دو گز زمین و ده گز پارچه دارد. او همچنین به شاعر می‌گوید که اگر تو هم مثل من باشی، همین را خواهی داشت. این گفتگو بیانگر بی‌اهمیتی دنیا و مادیات در نهایت زندگی انسان است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر به قبر محمود غنی می‌رود و از او می‌پرسد که از دنیا چه چیزی با خود برده است. محمود غنی پاسخ می‌دهد که او فقط دو گز زمین و ده گز پارچه دارد. او همچنین به شاعر می‌گوید که اگر تو هم مثل من باشی، همین را خواهی داشت. این گفتگو بیانگر بی‌اهمیتی دنیا و مادیات در نهایت زندگی انسان است.
هوش مصنوعی: به محلی که محمود غنی دفن شده بود، رفتم و از او پرسیدم که از این دنیای فانی چه چیزی را با خود برده‌ای؟
هوش مصنوعی: او می‌گوید که اگرچه تو فقط دو گز زمین و ده گز پارچه داری، اما اگر صد نفر مثل من هم باشیم، باز هم همین مقدار برای تو کافیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
معبود خودی وعابد خویشتنی
زیرا که برای خود کنی هر چه کنی
ای دوست حقیقت شنو از من سخنی
با بادهٔ لعل باش و با سیم تنی
کانکس که جهان کرد فراغت دارد
از سبلت چون تویی و ریش چو منی
ای چنگ، سرافگنده چو هر ممتحنی
در پای کشان زلف چو محبوب منی
گر حلق تراست خشک، پس در چه فنی؟
هم خشک زبانی تو و هم تر سخنی
یک روز نباشد که تو با کبر و منی
صد تیغ جفا بر من مسکین نزنی
آن روز که کم باشد آن ممتحنی
از کوه پلنگ آری و در من فگنی
معبود خودی و عابد خویشتنی
زیرا که برای خود کنی هر چه کنی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.