ای سخن زیر دست خامۀ تو
عقد لؤلؤست نظم نامۀ تو
خلق در سایۀ خرد باشد
خرد اندر حصار سایۀ تو
مایۀ صد ادیب بتراشند
ار بکاوند دست و جامۀ تو
کامۀ من بفضل خویش بجوی
که منم زنده بهر کامۀ تو
دل در اندام من نیاساید
گر برنجد بنان ز خامۀ تو
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
ای سخن زیر دست خامۀ تو
عقد لؤلؤست نظم نامۀ تو
خلق در سایۀ خرد باشد
خرد اندر حصار سایۀ تو
مایۀ صد ادیب بتراشند
ار بکاوند دست و جامۀ تو
کامۀ من بفضل خویش بجوی
که منم زنده بهر کامۀ تو
دل در اندام من نیاساید
گر برنجد بنان ز خامۀ تو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی قدرت و زیبایی کلام و قلم است. شاعر به قلم می‌گوید که کلامش با ارزش و گران‌بهاست و آن را همچون لؤلؤی درخشان می‌داند. او بیان می‌کند که خرد و اندیشه‌ها در سایه‌ی کلام قلم شکل می‌گیرند و بر این اساس، ادیبان بزرگ به واسطه‌ی کلام و قلم خود می‌سازند. شاعر همچنین بیان می‌کند که او به خاطر نعمت قلم و کلامش زنده است و دلش نمی‌تواند از قلم بی‌خبر باشد، حتی اگر دردی از آن ناشی شود. در کل، شعر ستایشگر قلم و تاثیر آن بر زندگی و اندیشه‌است.
هوش مصنوعی: ای کلام، تو زیر دست قلم تو شکل می‌گیری و همچنان که مرواریدها در رشته‌ای از نخ قرار می‌گیرند، شعر تو نیز به هم پیوسته و زیباست.
هوش مصنوعی: مردم در پناه عقل و آگاهی زندگی می‌کنند، و این عقل و آگاهی در دامان حمایت تو قرار دارد.
هوش مصنوعی: اگر صد ادیب هم مهارت‌های خود را به کار بگیرند، نمی‌توانند از زیبایی و هنر وجود تو کم کنند؛ چرا که تو به قدری ممتاز و بی‌نظیری که حتی با همه تلاش‌های آنها نمی‌توانند با تو رقابت کنند.
هوش مصنوعی: خواسته‌ها و آرزوهای من را با الطاف و محبت خود برآورده کن، زیرا من برای تحقق آرزوهای تو زنده‌ام و زندگی می‌کنم.
هوش مصنوعی: دل من آرام نمی‌گیرد اگر دست تو از قلمت ناراضی باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.