|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان درد و غم ناشی از دوری و فقدان یار می‌پردازد. شاعر از خواب سیاه و شب‌بیداری ناشی از اندوه صحبت می‌کند و پیوند عمیق عاطفی بین خود و محبوبش را نشان می‌دهد. در آخر، اشاره به این دارد که هر کسی که صدای ناله و دعاهای او را بشنود، خود نیز متاثر شده و به یاد یار خود به دعا و نیایش می‌پردازد.
هوش مصنوعی: وقتی از خواب تلخ و ناامیدکننده بیدار شوی، غم و رنج تو همچون شب ادامه پیدا می‌کند، و در این تاریکی، یار و دوستت نیز از دلتنگی و غم بی‌خبر نمی‌ماند و به یاد تو می‌افتد.
هوش مصنوعی: می‌گوید: ای پروردگار، ای پروردگار! هر کسی که این را بشنود، هزار بار از روی عشق و خلوص به تو ندا می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.