|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، بوعلی دقاق به عنوان یک شیخ معروف، مورد توجه یکی از مریدانش قرار گرفته که به خاطر عشق به او دچار درد و انتظار شده است. مرید از شیخ می‌خواهد که کی دوباره باز خواهد گشت، اما شیخ به او می‌گوید که در این دنیا، وصال و جدایی همیشه وجود دارد و او تنها می‌تواند صدای فراق را بیاورد.
هوش مصنوعی: بوعلی دقاق، آن عارف بزرگ، به عنوان استاد و رهبر جهانی در نزد یکی از مریدانش که به او احترام می‌گذارد، مورد توجه و محبت قرار گرفته است و او به عنوان مهمان به دیدار استاد آمده است.
هوش مصنوعی: آن مرید به خاطر عشق او به شدت دچار غم و اندوه شده بود و مدت زیادی را به انتظار او گذرانده بود.
هوش مصنوعی: شیخ نشسته بود و مرید به او گفت: ای شیخ، کی دوباره به ما بازخواهی گشت؟
هوش مصنوعی: او می‌گوید که وقتی به یکدیگر نرسیده‌ایم، گویی که صدای جدایی و دوری را به ما گفته‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.