هوش مصنوعی: شعری به گفتگو بین شمع و عزت اشاره دارد. شمع به عزت می‌گوید که به طشت زرینی که شمعدان زیر آن قرار دارد نگاه کند. سپس اشاره می‌کند که آتش او مانند گوهر شب‌چراغی درخشنده است، و به نوعی به زیبایی و ارزش خود اشاره می‌کند. در نهایت، از سقوط یک گوهر از آن طشت سخن می‌رود، که نمادی از ارزشمندی و زیبایی آن است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعری به گفتگو بین شمع و عزت اشاره دارد. شمع به عزت می‌گوید که به طشت زرینی که شمعدان زیر آن قرار دارد نگاه کند. سپس اشاره می‌کند که آتش او مانند گوهر شب‌چراغی درخشنده است، و به نوعی به زیبایی و ارزش خود اشاره می‌کند. در نهایت، از سقوط یک گوهر از آن طشت سخن می‌رود، که نمادی از ارزشمندی و زیبایی آن است.
هوش مصنوعی: شمع با ناز و غرور گفت: به ارزش و مقام من نگاه کن که زیر شمعدان، ظرفی از طلا قرار دارد.
هوش مصنوعی: چون مانند یک گوهر درخشان، روشنایی شب را به همراه دارم، آتش از ظرفی که گوهر در آن است می‌افتد و می‌درخشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آمد بر من، که؟ یار، کی؟ وقت سحر
ترسنده، ز که؟ ز خصم، خصمش که؟ پدر
دادمش دو بوسه، بر کجا؟ بر لب تر
لب بُد؟ نه، چه بُد؟ عقیق، چون بُد؟ چو شکر
آمد برِ من. که؟ یار. کی؟ وقت سحر
ترسنده. ز که؟ ز خصم. خصمش که؟ پدر
دادمش دو بوسه. بر کجا؟ بر لب تر
لب بد؟ نه. چه بد؟ عقیق. چون بد؟ چو شکر
یا رب به دو نور دیدهٔ پیغمبر
یعنی بدو شمع دودمان حیدر
بر حال من از عین عنایت بنگر
دارم نظر آنکه نیفتم ز نظر
گفتم که مرا زغم به سه بوسه بخر
دل تافته گشتی و گران کردی سر
از بهر سه بوسه ای بت بوسه شمر
چو گاو به چرمگر، به من در منگر
لولا شقاوة جدی ما عرفتکم
ان الشقی الذی یشقی بمن غروا
الی اللّه کل الامر فی الخلق کله
ولیس الی المخلوق شیء من الامر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.