|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به فردی اشاره دارد که در زندگی‌اش با انواع احساسات و دغدغه‌ها دست و پنجه نرم می‌کند. او می‌گوید که دیگران به تماشا و مشاهده‌ی مشکلات او نشسته‌اند. شاعر به او توصیه می‌کند که از لذت‌های زندگی بهره‌مند شود و اهمیت ندهد به اینکه دیگران چه می‌دانند، زیرا او خود در مسیر خاصی در زندگی‌اش حرکت می‌کند.
هوش مصنوعی: ای کسی که هزاران آرزو و فکر مختلف در سر داری، دیگران در غم و اندوه به سر می‌برند، اما تو به تماشا و تماشای اوضاع مشغولی.
هوش مصنوعی: به آرامی و با لذت زندگی کن و از لحظه‌های خود بهره‌برداری کن، زیرا هیچ‌کس نمی‌داند در آینده با چه چالش‌ها و دشواری‌هایی روبه‌رو خواهی شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دوش آمد و گفت اگر دل ما داری
کُل گرد چرا مذهبِ اَجزا داری
چون قطره برون مباش و غوّاصی کُن
یعنی که درون هزار دریا داری
هرچند که جور بی محابا داری
کس رنجه نمی شود چه پروا داری
صد حور و پری اگر رسد ننشیند
بر گوشه خاطری که تو جا داری
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.