آن عزیزی گفت شد هفتاد سال
تا ز شادی می‌کنم و از ناز حال
کین چنین زیبا خداوندیم هست
با خداوندیش پیوندیم هست
چون تو مشغولی بجویایی عیب
کی کنی شادی به زیبایی غیب
عیب جویا، تو به چشم عیب بین
کی توانی بود هرگز غیب بین
اولا از عیب خلق آزاد شو
پس به عشق غیب مطلق شاد شو
موی بشکافی به عیب دیگران
ور بپرسم عیب تو کوری در آن
گر به عیب خویشتن مشغولیی
گرچه بس معیوبیی مقبولیی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به زیبایی و شادی زندگی اشاره می‌کند و به دوستانش می‌گوید که از عیب‌جویی دیگران دست بردارند. او تأکید می‌کند که انسان نباید در جستجوی عیب دیگران باشد بلکه باید به عشق و زیبایی‌های زندگی بپردازد. شخص باید ابتدا از عیب‌های خودش رها شود و سپس به سوی عشق و زیبایی‌های عمیق‌تر حرکت کند. در نهایت بیان می‌کند که همه‌ی ما دارای نقص‌هایی هستیم، اما این عیوب نباید مانع شادی و پذیرش خودمان شود.
هوش مصنوعی: عزیز من گفت که برای شادی و لذت، هفتاد سال زندگی کرده‌ام و این حال خوش را تجربه کرده‌ام.
هوش مصنوعی: خداوند زیبایی و کمال است و ما نیز به عظمت و وجود او متصل هستیم.
هوش مصنوعی: وقتی تو خودت مشغول هستی، به دنبال عیب‌ها نخواهی رفت و از زیبایی‌ها لذت نخواهی برد.
هوش مصنوعی: اگر همیشه به دنبال عیب‌ها و نقص‌ها باشی، هرگز نمی‌توانی ببینی که در حقیقت چه چیزهای مثبت و خوبی وجود دارد.
هوش مصنوعی: ابتدا از نواقص و کاستی‌های خود رهایی یاب و سپس با عشق به حقیقت مطلق، خوشحال و شاداب باش.
هوش مصنوعی: اگر به عیب‌های دیگران اشاره کنی و خودت را در این زمینه مورد پرسش قرار ندهی، در واقع به نوعی خود را از درک عیوب خود محروم کرده‌ای.
هوش مصنوعی: اگر به عیب‌های خود مشغول باشی، هرچند که نقص‌های زیادی داری، باز هم مورد قبول هستی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.