نو مریدی داشت اندک مایه زر
کرد زر پنهان ز شیخ خود مگر
شیخ می‌دانست، چیزی می‌نگفت
همچنان می‌داشت او زر در نهفت
آن مرید راه و پیر راهبر
هر دو می‌رفتند با هم در سفر
وادییشان پیش آمد بس سیاه
واشکارا شد در آن وادی دو راه
مرد می‌پرسید زانکش بود زر
مرد را رسوا کند بس زود زر
شیخ راگفتا چو شد پیدا دو راه
در کدامین ره رویم این جایگاه
گفت معلومت بیفکن کان خطاست
پس به هر راهی که خواهی شد رواست
گر کسی را جفت گیرد سیم او
دیو بگریزد به تگ از بیم او
در حساب یک جو از زر حرام
موی بشکافد به طراری مدام
باز در دین چون خر لنگ آید او
دست زیر سنگ بی‌سنگ آید او
چون به طراری رسد، سلطان بود
چون بدین داری رسد، حیران بود
هرک را زر راه زد، گم ره بماند
پای بسته در درون چه بماند
یوسفی، پرهیز کن زین چاه ژرف
دم مزن کین چاه دم دارد شگرف
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، داستانی درباره یک مرید و شیخ روایت می‌شود. مرید مقداری زر دارد که آن را پنهان می‌کند، اما شیخ از این موضوع خبر دارد و چیزی نمی‌گوید. آنها در سفر با هم هستند و در یک وادی تاریک با دو راه مواجه می‌شوند. مرید از شیخ می‌پرسد کدام راه را باید برود، شیخ به او توصیه می‌کند که قدرت زر را فراموش کند و بر اساس ایمان و آگاهی خود تصمیم بگیرد. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که داشتن زر به تنهایی نمی‌تواند راه را مشخص کند و شخص باید از لحاظ معنوی و اخلاقی بر مسیر خود پافشاری کند. در انتها به مرید هشدار می‌دهد که از افتادن به چاه‌های عمیق دنیا و فریب زر و زیور احتیاط کند.
هوش مصنوعی: مرید جدیدی با مقدار کمی طلا به سراغ شیخ خود رفت و تصمیم گرفت که طلا را پنهانی از او بدهد.
هوش مصنوعی: شیخ از دانستگی خود آگاه بود، ولی هیچ چیزی نمی‌گفت و همچنان مال و ثروت خود را در پنهان نگه می‌داشت.
هوش مصنوعی: شاگرد و استاد هر دو به همراه یکدیگر در سفر بودند.
هوش مصنوعی: ایشان به دلیلی در منطقه‌ای تاریک و دشوار گرفتار شدند، و در آن مکان دو مسیر مشخص به چشم می‌خورد.
هوش مصنوعی: مردی از زنی سوال می‌کرد که آیا طلا می‌تواند مرد را به سرعت رسوا کند.
هوش مصنوعی: به شیخ گفتند: زمانی که دو مسیر نمایان شد، کدام یک را باید انتخاب کنم؟
هوش مصنوعی: در اینجا به شخصی گفته می‌شود که اگر اطلاعاتت را بی‌اساس و نادرست می‌دانی، پس می‌توانی به هر مسیری که می‌خواهی بروی و هیچ اشکالی ندارد. به عبارتی، وقتی واقعیت را نمی‌دانی یا درست نمی‌فهمی، می‌توانی آزادانه انتخاب کنی و حرکت کنی.
هوش مصنوعی: اگر کسی با خود دارایی و ثروت فراوانی پیدا کند، دیوها از ترس او فرار می‌کنند.
هوش مصنوعی: در حساب یک جو طلا، ارزش موی انسان به اندازه‌ای است که دائماً در حال بررسی و تحلیل است.
هوش مصنوعی: اگر کسی در دین درجا بزند و تلاش نکند، در نهایت به جایی نمی‌رسد و تلاش‌هایش بی‌فایده خواهد بود.
هوش مصنوعی: وقتی به شخصی درخشان و با وقار برسد، او مانند یک پادشاه خواهد بود و زمانی که با کسی نادان و بی‌خبر مواجه شود، دچار حیرت و سردرگمی خواهد شد.
هوش مصنوعی: هرکس که در مسیر زندگی دچار طمع و حب به مال شود، در نهایت راه خود را گم کرده و به سرگردانی دچار خواهد شد. درون او فقط مشکلات و محدودیت‌ها باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: ای یوسف، از این چاه عمیق دوری کن و در آن نفس نکش، زیرا این چاه در خود خطرات بزرگی دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.