نشستی در دل من چونت جویم
دلم خون شد مگر در خونت جویم
تو با من در درون جان نشسته
من از هر دو جهان بیرونت جویم
چو فردا گم نخواهی بود جاوید
پس آن بهتر بود کاکنونت جویم
مرا گویی چو گم گردی مرا جوی
چو بی چونی تو آخر چونت جویم
چو راهت را نه سر پیداست نه پای
نه سر نه پای چون گردونت جویم
یقین دانم که در دستم کم آیی
اگرچه هر زمان افزونت جویم
چو در دستم نمیآیی ز یک وجه
از آن هر روز دیگرگونت جویم
چو هر دم میکنی صد رنگ ظاهر
سزد گر همچو بوقلمونت جویم
نیایی ذرهای در دست هرگز
اگر هر دم به صد افسونت جویم
نمیرم تا ابد گر درد خود را
مفرح از لب میگونت جویم
چو دریا گشت چشم من ز شوقت
چگونه لؤلؤ مکنونت جویم
شکر ریز فریدم می نباید
شکر از خندهٔ موزونت جویم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عواطف و احساسات عمیق خود درباره یک معشوق میپردازد. او از دوری و جدایی رنج میبرد و در تلاش است تا معشوق را در درون خود پیدا کند. شاعر به وجود معشوق در وجود خود تأکید میکند و میخواهد هر لحظه او را جستوجو کند. او میداند که معشوق میتواند در دسترس او نباشد، اما همچنان تلاش میکند تا هر روز او را در اشکال و رنگهای مختلف بیابد. همه این احساسات نشاندهندهی عشق عمیق و جداییناپذیر او از معشوق است. در نهایت، شاعر به این میاندیشد که وجود معشوق برای او مانند نعمت و شکر است و آرزوی گنجینههای زیبای او را در دل دارد.
هوش مصنوعی: نشستهای در قلب من و به خاطر تو دلم به شدت غمگین و خونین شده است، آیا نمیتوانم در عاطفت و عشق تو جستجو کنم؟
هوش مصنوعی: تو در عمق وجود من قرار داری و من از دو جهانی که بیرون از توست، به دنبالت میگردم.
هوش مصنوعی: اگر فردا دیگر وجود نخواهی داشت، پس بهتر است که من اکنون تو را جستجو کنم.
هوش مصنوعی: اگر گم شوی، به دنبال تو میگردم. اما اگر خودت نباشی، پس چطور میتوانم تو را پیدا کنم؟
هوش مصنوعی: هرگاه که راه تو را نه انتهایی پیدا باشد و نه شروعی، نه آغاز و نه پایان، همچون دایرهای که در آسمان میچرخد، من تو را میجویم.
هوش مصنوعی: من میدانم که اگرچه همیشه به دنبالت هستم و تلاش میکنم که بیشترت کنم، اما در دستانم کمتر میشوی.
هوش مصنوعی: اگر تو در دستانم نمیگنجی، از یک جنبه به خاطر تو هر روز به دنبال وجهی جدید از تو هستم.
هوش مصنوعی: اگر هر لحظه رنگ و ظاهری جدید از خود نشان میدهی، به راستی شایسته است که من هم مانند بوقلمون به دنبالت بگردم.
هوش مصنوعی: اگر هر لحظه به صد نوع جادو و فریب هم به دنبالت بگردم، نمیتوانی حتی ذرهای در دست من بیاوری.
هوش مصنوعی: هرگز نمیمیرم، زیرا همیشه دردهایم را با زیباییهای لبت تازگی میبخشم.
هوش مصنوعی: چشمانم وقتی از عشق تو همچون دریا شد، چگونه میتوانم گوهر پنهانت را جستجو کنم؟
هوش مصنوعی: شکر را برای خوشحالیام نمیخواهم؛ زیرا نمیتوانم در خندهی دلنشین تو، آن را پیدا کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.