گاه لاف از آشنایی میزنیم
گه غمش را مرحبایی میزنیم
همچو چنگ از پردهٔ دل زار زار
در ره عشقش نوایی میزنیم
از دم ما می بسوزد عالمی
آخر این دم ما ز جایی میزنیم
ما مسیم و این نفسهای به درد
بر امید کیمیایی میزنیم
روز و شب بر درگه سلطان جان
تا ابد کوس وفایی میزنیم
پادشاهانیم و ما را ملک نیست
لاجرم دم با گدایی میزنیم
ما چو بیکاریم کار افتاده را
بر طریق عشق رایی میزنیم
خوان کشیدیم و دری کردیم باز
سالکان را الصلایی میزنیم
نیستان را قوت هستی میدهیم
خویشبینان را قفایی میزنیم
اندرین دریا که عالم غرق اوست
بی دل و جان دست و پایی میزنیم
ماجرای عشق از عطار جو
تا نفس از ماجرایی میزنیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان احساسات و تجربیات خود در عشق و دلدادگی میپردازد. او از صحبت و لاف زدن درباره عشق میگوید و اینکه گاهی خود را در غم عشق مشغول میکند. شاعر با استفاده از تشبیهات و تصاویر زیبا، نشان میدهد که عشق او را به شدت تحت تأثیر قرار داده و او حتی در دلسوزی و نواختن از دردهای عشق خود به دیگران کمک میکند. او به بیان وفاداری و تسلیم در مقابل عشق میپردازد و نشان میدهد که دلباختگان به عشق چگونه در دنیای سخت و بیرحم زندگی، برای خود معانی و آرزوهای جدید پیدا میکنند. شاعر در نهایت به عشق به عنوان نیرویی عظیم و قدرتی برای ادامه زندگی اشاره میکند.
هوش مصنوعی: گاهی از دوستی و نزدیکی خود به دیگران صحبت میکنیم و گاهی هم با شوخی درباره غم و ناراحتی او صحبت میکنیم.
هوش مصنوعی: مانند سازی که از دل رنجور خود ناله میکند، در مسیر عشق او آهنگی سر میدهیم.
هوش مصنوعی: با نزدیک شدن به ما، جهانی به آتش میافتد. در نهایت، این تاثیر ما، حاصل یک لحظه ویژه است که از جایی ناشی میشود.
هوش مصنوعی: ما در پی دارویی هستیم که به ما کمک کند تا از دردهایمان رهایی یابیم و به زندگی امیدوار باشیم.
هوش مصنوعی: ما همیشه در درگاه سلطان دل، شب و روز، به نشان وفاداری میکوبیم.
هوش مصنوعی: ما در اصل پادشاه هستیم و هیچ سلطنتی نداریم، به همین دلیل مجبوریم با افرادی که دارای وضعیت پایینتری هستند ارتباط برقرار کنیم.
هوش مصنوعی: ما که کاری نداریم، کارهای بیسرپرست را به روش عشق مدیریت و راهنمایی میکنیم.
هوش مصنوعی: ما سفرهای گستراندهایم و در را گشودهایم و در حال دعوت از راهروان هستیم تا برای ما نماز و دعا کنند.
هوش مصنوعی: ما به نیستان جان میبخشیم و به کسانی که فقط به خودشان فکر میکنند، ضرر میزنیم.
هوش مصنوعی: در این دریایی که همه در آن غرق شدهاند، ما بدون عشق و زندگی تنها تلاش میکنیم و فعالیت میکنیم.
هوش مصنوعی: ما در مورد عشق، از داستانهای عطار شروع میکنیم و تا لحظهای که نفسمان تحت تأثیر این ماجرا قرار میگیرد، سخن میگوییم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.