الا ای زاهدان دین دلی بیدار بنمایید
همه مستند در پندار یک هشیار بنمایید
ز دعوی هیچ نگشاید اگر مردید اندر دین
چنان کز اندرون هستید در بازار بنمایید
هزاران مرد دعوی دار بنماییم از مسجد
شما یک مرد معنی‌دار از خمار بنمایید
من اندر یک زمان صد مست از خمار بنمودم
شما مستی اگر دارید از اسرار بنمایید
خرابی را که دعوی اناالحق کرد از مستی
به هر آدینه صد خونی به زیر دار بنمایید
اگر صد خون بود ما را نخواهیم آن ز کس هرگز
اگر این را جوابی هست بی انکار بنمایید
خراباتی است پر رندان دعوی دار دردی کش
میان خود چنین یک رند دعوی‌دار بنمایید
من این رندان مفلس را همه عاشق همی بینم
شما یک عاشق صادق چنین بیدار بنمایید
به زیر خرقهٔ تزویر زنار مغان تا کی
ز زیر خرقه گر مردید آن زنار بنمایید
چو عیاران بی جامه میان جمع درویشان
درین وادی بی پایان یکی عیار بنمایید
ز نام و ننگ و زرق و فن نخیزد جز نگونساری
یکی بی زرق و فن خود را قلندروار بنمایید
کنون چون توبه کردم من ز بد نامی و بد کاری
مرا گر دست آن دارید روی کار بنمایید
مرا در وادی حیرت چرا دارید سرگردان
مرا یک تن ز چندین خلق گو یکبار بنمایید
شما عمری درین وادی به تک رفتید روز و شب
ز گرد کوی او آخر مرا آثار بنمایید
چه گویم جمله را در پیش راهی بس خطرناک است
دلی از هیبت این راه بی‌تیمار بنمایید
چنین بی آلت و بی دل قدم نتوان زدن در ره
اگر مردان این راهید دست‌افزار بنمایید
به رنج آید چنان گنجی به دست و خود که یابد آن
وگر هستید از یابندگان دیار بنمایید
درین ره با دلی پر خون به صد حیرت فروماندم
درین اندیشه یک سرگشته چون عطار بنمایید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی دعوت به بیداری و معنویت است. شاعر از زاهدان و کسانی که در دین ادعای بزرگی دارند می‌خواهد که نشان دهند واقعاً در دل خود چه احساسی دارند و به جای دعوی‌های خالی، در عمل افرادی معنادار باشند. او به تناقضات زندگی دینی و ریاکاری انتقاد می‌کند و می‌خواهد که افراد واقعی و صادق در عشق و دیانت خود نمایان شوند. شاعر تأکید می‌کند که بدون دل و انگیزه نمی‌توان در راه حقیقت قدم گذاشت و از دیگران می‌خواهد تا به جای ظواهر فریبنده، به عمق وجودشان و تجربه‌های واقعی خود بپردازند. او در نهایت احساس تنهایی و سردرگمی خود را در این راه به تصویر می‌کشد، و از دیگران می‌خواهد تا به او کمک کنند در جستجوی حقیقت و روشنایی.
هوش مصنوعی: ای زاهدان دین، دل‌های بیدار را به نمایش بگذارید؛ همه در توهم و خیال نبهانند، پس یک هشیار را نشان دهید.
هوش مصنوعی: اگر در دین خود راستین و بااخلاص باشید، حرف و دعوا برای شما فایده‌ای ندارد؛ باید همان‌طور که در دل دارید، در عمل نیز نشان دهید.
هوش مصنوعی: هزاران مردگی را که ادعا دارند، از مسجد شما نشان می‌دهیم، فقط یک مرد عمیق و با معنا از حالت مستی نشان دهید.
هوش مصنوعی: من در یک لحظه، صد نفر مست و سرخوش را از تأثیر نوشیدنی نشان دادم. اگر شما هم مستی دارید، رازهای خود را آشکار کنید.
هوش مصنوعی: کسی که به خود می‌بالد و ادعای حق‌طلبی دارد، در هر جمعه به واسطه‌ی مستی و نابسامانی‌اش، نشان از ویرانی و آزار دیگران می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر صد نفر هم خون ما باشند، ما هیچگاه از کسی انتقام نخواهیم گرفت. اگر پاسخ منطقی در این موضوع وجود دارد، آن را بدون هیچ تردیدی ارائه دهید.
هوش مصنوعی: در اینجا به جامعه‌ای اشاره می‌شود که در آن افرادی با تجربه و سرزنده، به دنبال نشان دادن رنج‌ها و دردهای خود هستند. در این فضا، یکی از این افراد (رند) از دیگران می‌خواهد تا برایش نمایشی از مشکلات و زخم‌های عاطفی خود ارائه دهند، تا همۀ آنها با هم همدردی و همفکری کنند.
هوش مصنوعی: من در میان درویشان بیپول، عشق و محبت را همیشه می‌بینم؛ حالا شما یکی از عاشقان راستین را به ما نشان دهید که این‌چنین بیدار و هوشیار باشد.
هوش مصنوعی: تا کی می‌خواهید به پوشش‌های نیرنگ‌آمیز ادامه دهید؟ اگر واقعاً از این پوشش‌ها رهایی یافته‌اید، چرا نشانه‌های آن را آشکار نمی‌کنید؟
هوش مصنوعی: مثل عیاران که بدون لباس در جمع درویشان حضور دارند، در این دنیای بی‌پایان، یکی از عیاران را نشان دهید.
هوش مصنوعی: از شهرت و آبرو و تظاهر، جز ناامیدی نصیب کسی نمی‌شود. بهتر است که بی‌تظاهر و بی‌ریا مانند یک علاقه‌مند آزاد زندگی کرد و خود را نشان داد.
هوش مصنوعی: حالا که من از رفتار زشت و بدنامی خود توبه کرده‌ام، اگر شما کمک کنید، می‌توانید به من نشان دهید که چگونه باید درست زندگی کنم.
هوش مصنوعی: چرا در این راه سرگردانم؟ ای کاش یکی از این مردم یک بار به من نشان بدهد.
هوش مصنوعی: شما سال‌ها در این مسیر به تنهایی و در تلاش بودید، روزها و شب‌ها بی‌وقفه در کنار کوی او گذرانده‌اید. اکنون لطفاً نشانه‌هایی از او را به من نشان دهید.
هوش مصنوعی: در اینجا، شاعر از یک مسیر خطرناک صحبت می‌کند و نگران است که چگونه می‌تواند دیگران را در مورد آن راه هشدار دهد. او از دل‌هایی می‌خواهد که با شجاعت و بی‌پروا در برابر این تهدیدات قرار بگیرند و اقدام کنند.
هوش مصنوعی: شما بدون ابزار و دل نمی‌توانید در این مسیر قدم بگذارید. اگر واقعاً مردان این راه هستید، وسایل و تجهیزات لازم را نشان دهید.
هوش مصنوعی: به دست آوردن چیزی ارزشمند و گرانبها دشواری‌های خاص خود را دارد و کسی که آن را به دست می‌آورد، باید تلاش کند. اگر شما هم در این مسیر قرار دارید، بهتر است که زحمات خود را در زندگی نشان دهید.
هوش مصنوعی: در این مسیر با دلی پر از درد و اندوه، طولانی و حیران مانده‌ام. در این فکر که مانند عطار، سرگردان و بی‌هدف شده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌های دیگر
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.