هر دل که ز خویشتن فنا گردد
شایستهٔ قرب پادشا گردد
هر گل که به رنگ دل نشد اینجا
اندر گل خویش مبتلا گردد
امروز چو دل نشد جدا از گل
فردا نه ز یکدگر جدا گردد
خاک تن تو شود همه ذره
هر ذره کبوتر هوا گردد
ور در گل خویشتن بماند دل
از تنگی گور کی رها گردد
دل آینهای است پشت او تیره
گر بزدایی بروی وا گردد
گل دل گردد چو پشت گردد رو
ظلمت چو رود همه ضیا گردد
هرگاه که پشت و روی یکسان شد
آن آینه غرق کبریا گردد
ممکن نبود که هیچ مخلوقی
گردید خدای یا خدا گردد
اما سخن درست آن باشد
کز ذات و صفات خود فنا گردد
هرگه که فنا شود ازین هر دو
در عین یگانگی بقا گردد
حضرت به زبان حال میگوید
کس ما نشود ولی ز ما گردد
چیزی که شود چو بود کی باشد
کی نادایم چو دایما گردد
گر میخواهی که جان بیگانه
با این همه کار آشنا گردد
در سایهٔ پیر شو که نابینا
آن اولیتر که با عصا گردد
کاهی شو و کوه عجب بر هم زن
تا پیر تو را چو کهربا گردد
ور این نکنی که گفت عطارت
هر رنج که میبری هبا گردد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره فنا و بقا و رابطه انسان با خود و پروردگارش است. شاعر میگوید هر کس که از خود و ego خود دست بشوید و به فنا برسد، به قرب خداوند نزدیکتر میشود. او با مثال گل و دل به تشریح این موضوع میپردازد و میگوید اگر دل از گل جدا شود، در نهایت از گور هم رها نخواهد شد.
او همچنین به آینهای اشاره میکند که اگر پشت و رویش یکسان شود، حقیقت و نور خدا در آن نمایان میشود. در انتها، شاعر توصیه میکند که فرد باید با خودشناسی و فنا در صفات و ذات خویش، به یگانگی و بقا برسد و در این مسیر، از هدایت بزرگانی که درک و بینش بیشتری دارند بهره ببرد.
درواقع، سخن اصلی این است که برای رسیدن به حقیقت و شناخت خدا، باید از خودمحوری و تعلقات دنیوی فانی گذشت و به یگانگی و صفای باطن رسید.
هوش مصنوعی: هر قلبی که از خودخواهی و دلبستگی به خود عبور کند، شایستهٔ نزدیکی به مقام والای الهی میشود.
هوش مصنوعی: هر گلی که به عشق و محبت نروید، در میان گلهای دیگر به درد و رنج خواهد افتاد.
هوش مصنوعی: امروز که دل از گل جدا نیست، فردا نیز از یکدیگر جدا نخواهند شد.
هوش مصنوعی: جسم تو به خاک تبدیل میشود و هر جزئی از آن مانند کبوتر به پرواز در میآید.
هوش مصنوعی: اگر دل آدمی در تاریکی و سختی خود گرفتار بماند، از تنگی گور و موانع زندگی چگونه میتواند آزاد شود؟
هوش مصنوعی: دل مانند آینهای است که اگر از کدورتها پاک شود، روشن و زلال خواهد شد.
هوش مصنوعی: وقتی دل مانند گلی شکوفا شود و ظلمت به پشت برود، همانند رودخانهای که نور و روشنی را جاری میکند، همه جا روشن و پر از نور خواهد شد.
هوش مصنوعی: زمانی که شرایط و وضعیتها به یک شکل و یکسان شوند، آن زمان است که آن آینه به عظمت و grandeur خواهد رسید.
هوش مصنوعی: هیچ موجودی نمیتواند به حدی برسد که خداوند شود یا جایگاه خدایی را بگیرد.
هوش مصنوعی: اما حقیقت این است که انسانی میتواند به مقام والایی دست یابد که از خصوصیات و صفات مادی خود عبور کند و به مرتبهای از وجود دست یابد که در آن، خود را فراموش کند.
هوش مصنوعی: هر بار که در این دوگانگی از بین برود، در همان حال به یگانگی و وجودی پایدار دست مییابد.
هوش مصنوعی: حضرت به گونهای بیان میکند که ممکن است هیچکس به ما نزدیک نشود، اما در عین حال از وجود ما تأثیر بپذیرد.
هوش مصنوعی: چیزی که به حالت ثابت و مستمر درآید، دیگر چه زمانی وجود دارد که بخواهد نباشد. وقتی چیزی دائمی میشود، دیگر نمیتوان دربارهاش صحبت کرد که ممکن است روزی نباشد.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی که روح کسی که غریب است، به این همه کار و زندگی عادت کند،
هوش مصنوعی: در زیر سایهٔ فرد باتجربه و قدیمی قرار بگیر، زیرا افرادی که به خوبی راه نمیروند، ممکن است به زودی به مشکلاتی بر بخورند، حتی اگر با یک وسیلهٔ کمکی مانند عصا کمک شوند.
هوش مصنوعی: خود را کوچک و ساده بگیر و در دل بزرگی و عجائب را به هم بریز تا به شکلی زیبا و درخشان بمانی.
هوش مصنوعی: اگر به آنچه عطارد گفت عمل نکنی، تمام زحماتی که میکشی بیفایده خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
کی باشد آن بت آشنا گردد
گردون بمراد کام ما گردد
خورشید سمای دل شود طالع
روشنگر مشرق سما گردد
مغز من اگر ببویم آن خط را
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.