هوش مصنوعی: این شعر به درخواست دعا از خداوند اختصاص دارد. شاعر با humility و تواضع به درگاه خداوند (شاه دو عالم) مراجعه می‌کند و از لطف او برای ذکر نامش تشکر می‌کند. او به تفاوت مقام خود و خداوند اشاره می‌کند و در نهایت، به ارادت و نیاز خود به رحمت الهی تأکید می‌ورزد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به درخواست دعا از خداوند اختصاص دارد. شاعر با humility و تواضع به درگاه خداوند (شاه دو عالم) مراجعه می‌کند و از لطف او برای ذکر نامش تشکر می‌کند. او به تفاوت مقام خود و خداوند اشاره می‌کند و در نهایت، به ارادت و نیاز خود به رحمت الهی تأکید می‌ورزد.
هوش مصنوعی: من دو دستم را برای دعا بالا برده‌ام، ای پادشاه دو جهان، به گدای خودت نگاهی بینداز.
هوش مصنوعی: تو به من اجازه دادی که نامت را ببرم، در حالی که من چه جایگاهی دارم و تو چقدر بزرگ و مهمی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یا رب به محمّد و علی و زهرا
یا رب به حسین و حسن و آل‌عبا
کز لطف برآر حاجتم در دو سرا
بی‌منتِ خلق یا علی الاعلا
بگرستم زار پیش آن کام و هوا
گفتا مگری پند همی داد مرا
پنداشت مگر کآب نماند فردا
نتوان کردن تهی به ساغر دریا
بر چهره خوب تو فشاندیم ثنا
جان و دل و دیده هر سه کردیم فدا
در هر چه کنی ز دل بدادیم رضا
حکمی که کنی و گر بجانست روا
من خفته بدم دوش دل از یار جدا
بر بالینم رسته یکی شاخ گیا
بیخش غم و درد و حسرت و بار بلا
از هر سه بلا جان و دلم گشته ملا
ای یافته دین ذوالجلال از تو ضیا
وز تو کرم طبیعی و صدق و صفا
غایب مکن ایدوست که از نظم ثنا
غایب نشدست هیچ حرفی بخطا
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.