گنجور

 
انوری

کویی که درو مست و بهش درگذری

زنهار به خاک او به حرمت نگری

نیکو نبود که از سر بی‌خبری

تو زلف بتان و چشم شاهان سپری

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode