هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت یک زن اشاره دارد که او را به ماه و زیبایی‌های خاصش تشبیه می‌کند. بیانگر لطافت و دلربایی چهره‌اش است و به نوعی او را دختر زیبایی می‌داند که همچون گوشواره‌ای در آسمان می‌درخشد.
افسانه چراغی در ۴ سال قبل، سه‌شنبه ۲۳ دی ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۴۵ نوشته:
روزی سلطان ملکشاه سلجوقی به عزم دیدن هلال ماه رمضان بیرون می‌رود و ماه را پیش از دیگران می‌بیند و معزی که در این وقت حاضر بوده، این رباعی را می‌گوید: ای ماه! چو ابروان یاری گویی یا نی، چو کمان شهریاری گویی نعلی زده از زرّ عیاری گویی در گوش سپهر، گوشواری گویی این رباعی را در جای دیگری به این شکل دیده‌ام.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت یک زن اشاره دارد که او را به ماه و زیبایی‌های خاصش تشبیه می‌کند. بیانگر لطافت و دلربایی چهره‌اش است و به نوعی او را دختر زیبایی می‌داند که همچون گوشواره‌ای در آسمان می‌درخشد.
هوش مصنوعی: ای ماه، تو مانند کمانی هستی که نشان از سلطنت دارد، یا مانند ابروی زیبا و دلربایی که توجه همه را به خود جلب می‌کند.
هوش مصنوعی: نعلی از طلا به پای دارند که مانند گوشواره‌ای برای آسمان می‌درخشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای ماه چو ابروان یاری گوئی
یا نی چو کمان شهریاری گوئی
نعلی زده از زر عیاری گوئی
در گوش سپهر گوشواری گوئی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.