اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۶ گر با من دُردخواره داری سرِ می قارون شوی امشب چو من از گوهر می دل یک تنه و لشکر غم بیعدد است لابد مددی بیابد از ساغر می
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به درد و رنج عشق اشاره دارد و می‌گوید اگر با من دردی داری، می‌توانی همچون قارون (شخصیت ثروتمند افسانه‌ای) شب را به خوشی بگذرانی. دل او پر از غم است، اما احتمالاً می‌تواند از شراب (ساغر می) مدد بگیرد تا کمی تسکین یابد.
هوش مصنوعی: اگر با من عاشق و دردکشیده‌ای، امشب مثل من به خاطر زیبایی شراب، به مستی و سرگشتگی روی بیاور.
هوش مصنوعی: دل به تنهایی بار سنگین غم را دارد و این غم به قدری زیاد است که به نظر می‌رسد برای تسکین این درد، نیاز به کمک از می و نوشیدن آن دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای کاش من آن دو زلف عنبر برمی
تا بر رخ او زمان زمان بگذرمی
ای کاش من آن دو لعل چون شکرمی
تا از دهن نوش تو می بر خورمی
ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی
ای دم سردی تو ای دل از دم گرمی
ای عشق خمش باش که بس بی شرمی
ای هجر برو که سخت بی آزرمی
بیدل نیمی گر به رخت بنگرمی
گمره نیمی گر به درت بگذرمی
غمخوار توام کاش تو را درخورمی
گر درخورمی تو را چرا غم خورمی
ای کمتر مهمانیت آب گرمی
کز لذت آن مست شود بی‌شرمی
ای خالق گردون به خودم مهمان کن
گردون به کجا برد به آب گرمی
تا تاجِ ولایت علی بر سرمی
هر روز ز روزِ رفته نیکوترمی
صد شکر که این که پیشوا، حیدرمی
از فضل خدا و پاکی مادرمی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.