ای در زده بدامن بیداد چرخ دست
از دست تو دریده گریبان خویشتن
بیرسمی است پیشه دوران و از توهم
رسمی دگر مبادبرون زان خویشتن
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ای در زده بدامن بیداد چرخ دست
از دست تو دریده گریبان خویشتن
بیرسمی است پیشه دوران و از توهم
رسمی دگر مبادبرون زان خویشتن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساس ناامیدی و بی‌کسی خود اشاره دارد. او از ظلم زمانه و چرخ روزگار شکایت می‌کند و می‌گوید که از دست خود نیز رنج می‌برد. در واقع، او به دنبال راهی برای رهایی از این وضعیت ناگوار است و احساس می‌کند که هیچ راهی جز یک نوع خداحافظی با خود ندارد.
هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر ظلم روزگار به دامن تو چنگ زده‌ام، دستم از تو جدا شده و خودم را در چنگال درد و عذاب گرفتار کرده‌ام.
هوش مصنوعی: زندگی شبیه به حرفه‌ای متنوع است و از خیال‌هایی که به وجود می‌آوریم، دیگر رهایی نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.