|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به ستایش و زیبایی معشوق میپردازد و میگوید که وجود او باعث نظم و زیبایی در فکر و دل عاشقان میشود. او اعتراف میکند که هرچند توصیف معشوق سخت است، اما درخشش و زیبایی او همچون ستارهای درخشان است که هیچ چیزی نمیتواند به آن افزوده کند. همچنین اشاره میکند که عشق به معشوق بر زندگی عاشقان تأثیر زیادی دارد و آنها به خاطر جمال و زیبایی او، همیشه در حال پرستش او هستند.
هوش مصنوعی: تو با ستایشهای خود، فکر و ذهن پریشان مرا منظم کردهای.
هوش مصنوعی: به خاطر تو، زینتهای زیبا و باشکوهی مانند گوهرهای درخشان را به نمایش گذاشتهاند.
هوش مصنوعی: اگرچه اشاره به درخشش ستارهای بزرگ، نشانهای از نادانی است.
هوش مصنوعی: هیچ ثروتی نمیتواند به ارزش یک الماس از معدن بدخشان افزوده شود.
هوش مصنوعی: اگر پروانه به شمع درخشان نزدیکتر شود، رونق و زندگیاش بیشتر نمیشود.
هوش مصنوعی: اما در نهایت، مانند عاشقان، باید زیبایی آنها را نشان داد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.