صنف پنجم که چنگ است و کم بر است: ای آنکه غمت بجان دل سنگ زند
برگ دوم وزیر چنگ است: ای کز تو تنم ضعیف چون نال بود
برگ سیم ده چنگ است: ای آنکه لبت از دمی گلرنگ به است
برگ چهارم نه چنگ است: ای برده سبق جمالت از حسن ملک
برگ پنجم هشت چنگ است: ای ماه رخت چراغ هر حور سرشت
برگ ششم هفت چنگ است: ای کز دهنت غنچه به تنگ آمده است
برگ هفتم شش چنگ است: ای خورده ز شکر لبت خار رطب
برگ هشتم پنج چنگ است: ای آهوی تو انیس مجنون دلم
برگ نهم چهار چنگ است: ای کز ستم غم تو یک دل نرهد
برگ دهم سه چنگ است: ای آنکه بحسن و خوبیت نیست نظیر
برگ یازدهم دو چنگ است: ای داده فروغ گل رخ روشن تو
برگ دوازدهم یک چنگ است: این کز تو نصیب من دل تنگ بس است