صنف چهارم که غلام و پیش برست: ای سرو سهی خاک رهت وقت خرام
برگ دوم وزیر غلام است: ای آنکه فلک شرم ز نام تو کند
برگ سیم ده غلام است: ای آنکه قیامت از قیامت باشد
برگ چهارم نه غلام است: ای آنکه چو من بسی اسیرند ترا
برگ پنجم هشت غلام است: ای کز تو دل شکسته ام یافته کام
برگ ششم هفت غلام است: ای آنکه بحسن شهره یی در ایام
برگ هفتم شش غلام است: ای آنکه غمت هزار دل شاد کند
برگ هشتم پنج غلام است: ای آنکه بتان را که چون سرو چمنند
برگ نهم چهار غلام است: ای آنکه بحسن و خوبیی ماه تمام
برگ دهم سه غلام است: ای خاک در تو برتر از عرش عظیم
برگ یازدهم دو غلام است: ای آنکه بود حسن دل افروز ترا
برگ دوازدهم یک غلام است: ای آنکه کمال دلستانیست ترا