|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به ملامت‌ها و سرزنش‌های دیگران اشاره می‌کند، با این حال می‌گوید که ما بی‌گناه هستیم و از آنان نمی‌ترسیم. او از ظلم و جفا صحبت می‌کند و می‌پرسد اگر امروز ما را بکشند، در روز قیامت چه برسر آنان خواهد آمد. در نهایت، بر پیوند و ارتباط بین خود و مخاطب تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: این افرادی که به ما انتقاد می‌کنند، چرا باید ما را سرزنش کنند در حالی که ما هیچ کار خطا و اشتباهی نکرده‌ایم؟
هوش مصنوعی: ما را از مسیر آسایش چه کاری برمی‌آید وقتی که با بی‌رحمی رفتار می‌شود؟
هوش مصنوعی: امروز اگر مرا بکشند، دیگر چیزی برای خودم باقی نمی‌ماند و از پیش عفت و حیا را از دست می‌دهم.
هوش مصنوعی: روز قیامت که فرا برسد، ما و شما چه کار خواهیم کرد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.