زهی فرخنده مولودی که کردست
جهان از خرمی بر خلق گلشن
پدر را چشم روشن شد ز رایش
از آن تاریخ او شد چشم روشن
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
زهی فرخنده مولودی که کردست
جهان از خرمی بر خلق گلشن
پدر را چشم روشن شد ز رایش
از آن تاریخ او شد چشم روشن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به تولد فردی مبارک اشاره می‌کند که باعث شادی و خوشحالی در جهان شده است. پدر این فرد به خاطر این ولادت خوشحالی و روشنی قلب پیدا کرده و از آن زمان، او به عنوان منبع امید و روشنی شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: چه مولودی مبارک و خوش‌یمنی که با آمدنش، جهان را پر از شادی و سرسبزی کرده و برای مردم مانند گلشن می‌ماند.
هوش مصنوعی: پدر با دیدن موفقیت و رشد فرزندش به خوشحالی و شادی رسید و از آن تاریخ به بعد، دلش شاد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
وزیشان آمد این اجرام روشن
بسان گل میان سبز گلشن
طوافی زد در آن فیروزه گلشن
میان گلشن آبی دید روشن
چو صبح تیز بی خورشید روشن
دمی دم می نزد بی گل بگلشن
گرت در سینه چشمی هست روشن
به عبرت بین درین فیروزه گلشن
ز فضلش هر دو عالم گشت روشن
ز فیضش خاک آدم گشت گلشن
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.