اهلی شیرازی » دیوان اشعار » معمیات » بخش ۳ - آتشی دلم دور از تو هر شمعی که افروخت عیان تا گشت آه آتشین سوخت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات احساس دوری از معشوق را بیان می‌کند و می‌گوید هر شمعی که روشن می‌شود، نشان‌دهنده‌ی دل‌تنگی و درد اوست که به مانند آتش می‌سوزد.
هوش مصنوعی: دل من وقتی دور از تو می‌سوزد، مانند شمعی است که روشن شده و به وضوح می‌سوزد. حسرت و آه من در این دوری آتشین شده و شعله‌ور می‌گردد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به دیباهای زَربَفْتَش سرافروخت.
بُخورِ عود و مشکش زیر برسوخت.
محبت آتشی در جانم افروخت
که تا دامان محشر بایدم سوخت
عجب پیراهنی بهرم بریدی
که خیاط اجل می‌بایدش دوخت
دل روشن به تعلیمش برافروخت
وزو بسیار حکمت‌ها در آموخت
درآمد آتشی و جمله را سوخت
مرا برهاند و جانم را بر افروخت
چو نور پاکش اول مشعل افروخت
مه و خورشید شمع خویش از آن سوخت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.