گنجور

 
اهلی شیرازی

بخش ۱ - قصیده دوم (در مدح سلطان یعقوب): حمد بیحد و سپاس بیقیاس مر حضرت عزت را جلت نعمایه و عظمت کبریایه:

بخش ۲ - قصیده مصنوع ثانی در مدح سلطان یعقوب: هوای جنت کویت نسیم عنبر بار

بخش ۳ - دایره: اگر چه شوخ من از دیدن منت رنجست

بخش ۴ - دایره مجتلبه: ربودی از ازل این گوی لطف و حق دادت

بخش ۵ - دایره متفقه: به تخت عرش ترا چون مقام شد از بخت

بخش ۶ - دایره مشتبهه: از آن نبود کسی چون تو در جهان هرگز

بخش ۷ - دایره موتلفه: مگو فلک چو تو خود آورد بصد دوران

بخش ۸ - دایره مختلفه: یقین که کس نگرفته چو تو جهان از عدل

بخش ۹ - دایره منتزعه: نه رهروان بره از پاس عدلت آزرده

بخش ۱۰ - دایره تدویر: ایا شهی که بجان اهلیت گهر افشاند

بخش ۱۱ - از ابیات مصنوعه این غزل بیرون میآید: ای حسن تو آفت درونها

بخش ۱۲ - این قطعه از حشو مصارع اول قصیده مستخرج می شود و از الف خالیست: سرور دهر بحر جود و کرم

sunny dark_mode