آنم که دل بعالم پرغم نمیدهم
یکدم فراغ دل به دو عالم نمیدهم
گر شاه عیب رندی من کرد حاکم است
باری منش بسلطنت جم نمیدهم
هرگز بکس نزاع ندارم بعلم و عقل
بیهوده زحمت کس و خود هم نمیدهم
کوته نظر فروخت بزر حسن عاقبت
من یوسف عزیز بدرهم نمیدهم
اهلی غم حبیب که جان تازه داردم
تا زنده ام به عیسی مریم نمیدهم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و وابستگی عمیق به معشوق نوشته شده است. شاعر بیان می‌کند که ارزش و گنجی که در دل دارد، امکان ندارد در هیچ کجای جهان پیدا شود و به همین خاطر از دو جهان بی‌نیاز است. او خود را مانند ذره‌ای می‌بیند که در تلاش برای نزدیکی به خورشید (معشوق) است، هرچند که احساس می‌کند از نظر مقام و مرتبه پایین است.
شاعر به درد دلش اشاره می‌کند و می‌گوید که دوستان او مشکلاتش را از لعل (محبوب) می‌جویند، اما او تنها این درد را به خدا می‌سپارد. او ضمن اشاره به زیبایی‌ها و معشوقی که او را می‌آزارد، می‌گوید که عاشق زار است و نمی‌تواند این احساس را پنهان کند.
در نهایت، شاعر از ناخوشی و غم در دلش صحبت می‌کند و از اینکه چه زمان باید دعا کند و از حقایق زندگی در کنار زیبایی‌ها می‌گوید، حتی اگر از دیگران دور باشد.
هوش مصنوعی: من کسی هستم که به خاطر غم‌های دل، لحظه‌ای آرامش را در دو جهان به کسی نمیدهم.
هوش مصنوعی: اگر شاه به عیب‌های رندی من اشاره کند، چون او حاکم است، باز هم من خود را به سلطنت جم نخواهم داد.
هوش مصنوعی: هرگز با کسی جدل و بحث نمی‌کنم. دانایی و عقل را بی‌فایده به زحمت دیگران نمی‌گذارم و حتی برای خودم هم زحمت نمی‌کشم.
هوش مصنوعی: افراد کوته‌نظر و سطحی‌نگر قادر به درک ارزش واقعی چیزها نیستند. من به هیچ قیمتی، حتی به بهایی اندک، به خواسته‌های کم‌ارزش تن نمیدهم و ارزش خود را زیر سؤال نمی‌برم.
هوش مصنوعی: من با غم عشق محبوبم زندگی می‌کنم و تا زمانی که زنده‌ام، هرگز زندگی‌ام را به کسی دیگری نمیدهم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.