ز بسکه سینه خراش است زخم خار فراق
هنوز با می وصلیم در خمار فراق
ز ما مبر که ببوی تو ای غزاله چین
ز ملک وصل فتادیم در دیار فراق
ز روزگار بنالند خلق و این طرفه
که روزگار بنالد ز روزگار فراق
جدا ز گلشن وصلت چو لاله ام ای گل
ستاره سوخته هجر و داغدار فراق
چه قدر وصل شناسد کسی که چون اهلی
بخاک و خون ننشیند ز رهگذار فراق
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است از شاعر بزرگ فارسی، حافظ، که در آن احساسات عمیق و تأملات فلسفی بیان شده است. شاعر به بررسی دلایل بی‌باکی و شجاعت خود در برابر سختی‌ها و مصائب می‌پردازد. او به تأکید رسیده است که حتی در شرایط بحرانی و دردناک مانند غرق شدن در خون یا شکست شیشه ناموس، نگرانی از رسوایی و تهمت ندارد. استقامت او در برابر طوفان‌ها و دشواری‌ها نشان‌دهنده روحی پاک و آزاد است. همچنین به بی‌معنی بودن طمع و حرص بر لب‌ها و تأکید بر خوشی و لذت در زندگی، حتی در میانسالی درد و رنج، نیز اشاره شده است. در نهایت، شاعر با نگاهی عمیق به زندگی، از محنت و درد نمی‌ترسد و این ویژگی را بخشی از خوشی‌ها و زیبایی‌های زندگی می‌داند.
هوش مصنوعی: به خاطر درد و رنجی که جدایی برایم به همراه دارد، قلبم هنوز زخم خورده است. حتی در حالی که با معشوق خود در حال نوشیدن هستم، حس ناامیدی و فراق به شدت در درونم احساس می‌شود.
هوش مصنوعی: از ما دور نشو، زیرا به خاطر تو، ای غزاله زیبا، از سرزمین وصل و نزدیکی به تو به دیار جدایی و فراق افتاده‌ایم.
هوش مصنوعی: مردم از روزگار شکایت می‌کنند، در حالی که خود روزگار نیز از فراق و دوری می‌نالد.
هوش مصنوعی: من از گلستان عشق دور شده‌ام، مانند لاله‌ای که در بیابان تنها مانده است. ای گل! من مثل ستاره‌ای سوخته از غم جدایی و درد فراق رنج می‌برم.
هوش مصنوعی: کسی که در دوستی و وصال تجربه دارد، مانند کسی نیست که به خاطر جدایی و دوری، در رنج و عذاب فرو نرود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.