چو مه بمهر فلک شهره در جهان کم باش
به نور معنی خود آفتاب عالم باش
قبای اطلس گل زود میرود بر باد
بخلعت ابدی همچو سرو خرم باش
بهست و نیست چرا غم خورد کسی ساقی
بجان دوست که تا باده هست بیغم باش
بکنج میکده بنشین چو جام جم با تست
بصد شکوه فریدون و حشمت جم باش
حکایتی که ز فرهاد و بیستون گویند
کنایت است که در کار خویش محکم باش
چو خار راه مسیحاست سوزنی در عشق
مجرد از دو جهان چون مسیح مریم باش
بهشت عدن نیز زد به گفتگو اهلی
رقیب اگر نشود آدمی تو آدم باش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به عشق و دلدادگی به یک پریرو (زیبا) اشاره می‌کند. او می‌گوید که اگر کسی بخواهد به دل زنی زیبا نزدیک شود، باید خود را در برابر دنیای خارج تسلیم کند. عشق او مانند گمگشتگی مجنون است و زیبایی‌اش همچون آهوی مشکین، غیرقابل دسترسی است. زیبایی او هرگز کمرنگ نمی‌شود و همواره عاشقان را به خود می‌کشاند. شاعر به حال دیوانه‌وار عاشقانی اشاره می‌کند که از دل‌باختگی در رنج‌اند و در نهایت، ممکن است به افسردگی و خاکستر هیجان خود برسند. در کل، شعر بیانگر شدت عشق و دشواری‌های آن است.
هوش مصنوعی: بمان مانند ماه که در آسمان معروف است، ولی سعی کن با روشنایی و معنی خود مانند آفتاب، در دنیا درخشان و برجسته باش.
هوش مصنوعی: لباس زیبا و با ارزش زود از دست میرود، بنابراین مانند سرو سبز و سرزنده باشید که همیشه ماندگار و با شکوه است.
هوش مصنوعی: چرا کسی باید ناراحت باشد وقتی که دوستش در کنار اوست؟ تا زمانی که نوشیدنی وجود دارد، باید بی‌غصه و شاد بوده و از لحظات لذت ببرد.
هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از میکده بنشین و مانند جام جمشید، که نماد قدرت و عظمت است، با شکوه و بزرگی فریدون و حشمت و مقام جم، حضور داشته باش.
هوش مصنوعی: داستان فرهاد و بیستون به ما می‌آموزد که در کارهایی که انجام می‌دهیم باید جدی و مصمم باشیم و به هدف خود پایبند بمانیم.
هوش مصنوعی: اگر خارهای مسیر مانند راه مسیح باشد، پس باید مانند مریم، که از عشق و رهایی از دو جهان آزاد است، به عشق ورزید.
هوش مصنوعی: گرچه بهشت عدن مکانی آرام و زیباست، اما در آنجا هم ممکن است با رقبایی روبرو شوی. اگر انسانی، تلاش کن که انسانیت خود را حفظ کنی و به بهترین شکل رفتار کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دلا چو باز گریزان ز وصل مردم باش
دمی بهر که بر آری دمی دگر گم باش
اگر هوای نشستن به صحبتی داری
درون میکده بنشین مصاحب خم باش
مباش بیهده گو بلبل خوش الحان شو
[...]
به نوحه خانه ایام شاد و خرم باش
بگیر ساغر گلرنگ، گو محرم باش
مشو چو سبزه زمین گیر از گرانجانی
درین بساط سبکروح تر ز شبنم باش
مکن نمک بحرامی به سوده الماس
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.