چون گل روی تو را آتش می تاب دهد
عارض پر عرقت چشم مرا آب دهد
سوی مسجد مرو ای قبله من ورنه امام
رو بسوی تو کند پشت به محراب دهد
نرگس مست تو ای شوح چه مشرب دارد
که به بیگانه می و زهر با حباب دهد
گر چنین سیل دمادم رود از دیده ما
عاقبت گریه ما خانه بسیلاب دهد
اهلی ایمن نشود از تو گرش جام دهی
کاین شراب آن دم آبی است که قصاب دهد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به توصیف زیبایی و جذبه چهره معشوق میپردازد و نشان میدهد که چگونه این زیبایی بر دیگران تأثیر میگذارد. او با زبان استعاری و تشبیه، عشق و شوق را در قالب تصاویر زیبا و خیالانگیز بیان میکند. شاعر همچنین به تضاد عشق و دین اشاره میکند و میگوید که محبت معشوق میتواند انسان را از مسیر نماز و عبادت برگرداند. در نهایت، او به تأثیرات عمیق احساسات درونی و تاثیرات عشق اشاره میکند که میتواند منجر به اندوه و غم عمیق شود.
هوش مصنوعی: زمانی که زیبایی چهرهات مانند آتش میدرخشد، خال سیاهم با عرقی که بر روی صورتت نشسته، چشمانم را شفاف و تازه میکند.
هوش مصنوعی: به مسجد نرو ای محبوب من، زیرا امام ممکن است به خاطر تو به محراب پشت کند.
هوش مصنوعی: ای نرگس زیبا، تو چه حال و هوایی داری که میتوانی به بیگانگان نه تنها شراب، بلکه زهر را نیز با شادی و طراوت ارائه بدهی؟
هوش مصنوعی: اگر این سیل اشک هر لحظه از چشمان ما جاری باشد، در نهایت گریه ما باعث ویرانی و غم بسیار خواهد شد.
هوش مصنوعی: اهل ایمن هرگز از تو در امان نخواهد بود، حتی اگر جامی به او بدهی، زیرا این شراب همان آبی است که قصاب به ذبح کردهها میدهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دست مشاطه اگر زلف ترا تاب دهد
خون دلها گل رخسار ترا آب دهد
کاش بخت سیه از دیده شب بیدارم
روشنی را بستاند بعوض خواب دهد
خون دل رو بکمی کرده ز سوز تب هجر
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.