آتش آهم نهال وادی ایمن شده
باز این آتش نگه کن کز کجا روشن شده
من چنین مدهوش وصل و غافلم از بیخودی
اشک حسرت آمده از دیده تا دامن شده
نیست جز آیینه چشم دل او را جلوه گاه
زانکه در دل دیدمش هرگه ز چشم من شده
گر دهان بر آه بندم از شکاف سینه ام
آتشی بینم بلند از چاک پیراهن شده
اهلی شوریده چون خود را نگه دارد که دوش
در سماع افتاده با او دست در گردن شده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت معشوقه‌اش اشاره می‌کند و احساسات عمیق خود را نسبت به او بیان می‌کند. زلف‌های معشوق به گونه‌ای توصیف می‌شود که جاذبه‌ای شدید ایجاد کرده و دل‌های بسیاری را سوزانده است. شاعر نیز با حسرت و درد از عشق خود سخن می‌گوید و به شکل ظریفی از مشکلات و جفاهایی که در این عشق با آن مواجه است، یاد می‌کند. اشاره به آینه نشان‌دهنده‌ی پاکی دل و توانایی جذب زیبایی‌های عشق است. در نهایت، شاعر از دیوانگی و نابختیاری خود در این عشق می‌گوید که به حکم سرنوشت به او دچار شده است.
هوش مصنوعی: آتش سیاهی که از دلم برمی‌خیزد، مانند نهالی در سرزمین امنی رشد کرده است. حالا این آتش را نگاه کن که از چه جایی شعله‌ور شده است.
هوش مصنوعی: من به شدت مسحور وصل تو هستم و از حالتی که فکر نمی‌کنم کاملاً غافل شده‌ام. اشک‌های حسرت از چشمانم ریخته و تا دامنم رسیده است.
هوش مصنوعی: جز چشمان دل او که همچون آینه است، جایی برای نمایاندن وجودش نیست. زیرا من او را در دل خود دیده‌ام و هر بار که به او نگاه می‌کنم، از چشمانم تصویرش را می‌بینم.
هوش مصنوعی: اگر دهانم را بر روی آه و ناله ببندم، از درز سینه‌ام آتشی بلند و شعله‌ور به چشم می‌خورد که از چاک پیراهنم بیرون می‌زند.
هوش مصنوعی: شخصی که دچار شور و شوق است، چگونه می‌تواند خودش را کنترل کند در حالی که دیشب در حال رقص و شادی بوده و با کسی که در آن لحظه نزدیکش بوده، دست به گردن انداخته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.