گنجور » ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران

سعید در ‫۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱ دی ۱۳۹۰، ساعت ۱۷:۰۶ نوشته:

به نظر بنده منظور از منصور کجا بو د خدا بود خدا فنای فی الله حضرت ایشان باشه

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

رضا جعفری در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۱ اسفند ۱۳۹۰، ساعت ۰۰:۱۷ نوشته:

سلام پیشنهاد می کنم برای روشن شدن مطلب به کتاب جلوه حق تالیف آیت الله مکارم شیرازی رجوع کنید.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

صفت الله "صفی" در ‫۱۲ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۳۶ نوشته:

فنا فی الله شدن یعنی از بین بردن هستی خود و گم شدن در هستی حق. حضرت رسول اکرم صلی الله تعالی علیه وسلم می فرمایند: موتوا قبل ان تموتوا. یعنی پیش ازینکه مرگ طبیعی تان فرا رسد خویش بکشید یعنی مثل مرده و میت تواضع اختیار کنید و از اسراری که بعد از مرگ انسان آگه می شود آگاه گردید. حضرت منصور حلاج نیز فنا فی الله شده بود بناء بغیر از الله چیزی دیگری را نمی دید. و از همین لحاظ انا الحق می گفت. بیدل دهلوی رح نیز درین مورد می فرماید:
بیدل از اندیشه اوهام باطل سوختم
بر سر داغم فشان خاکستر منصور را
و تشکر زیاد ازینکه چنین یک گنجور جامع را ساخته و در دسترس علاقمندان علم و ادبیات گذاشتید. ممنون شما.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

Mansoor Rah در ‫۱۱ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۶ دی ۱۳۹۱، ساعت ۰۶:۱۲ نوشته:

زخود بی خبر زحق آگاهی
اینست معنی فنا فی اللهی
متاسفانه اسم شاعر را نمی دانم

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

فخرالدین در ‫۱۰ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۱۳ نوشته:

تمام کسانی که در اینجا نظر دادند به نظر من دانشمندان بودند به خاطریکه در صفحات دیگر تمام جاهیلان تعصبی بیش نیستند
این دانشمندان است که از فنا فی الله صحبت میکند و جاهیلان تنها در مورد دیگران داوری مکنند

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

عبدالرضا کوهی-اراک در ‫۱۰ سال و ۱۰ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۰:۴۴ نوشته:

با سلام، فنا فی الله یعنی خدا بود خدا.واصلا منصوری به کار نبوده ودر واقع یعنی همه چیز غیر از خدا یعنی کشک، یعنی هیچ چیز

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

اناالحق در ‫۱۰ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۴ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۹:۰۹ نوشته:

درود برهمه کسانی که نظرهای جالبی نوشتند خاصه حضرات صفت الله(صفی جان)و نیزفخر الدین
که اولی سخنانش دلنشین بود وثانی از پندار نیک خود سخن رانده است که به نظرم این نیکوست.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

منصور در ‫۱۰ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۲۳ فروردین ۱۳۹۳، ساعت ۱۷:۵۸ نوشته:

در بالا شعری نوشتم که متاسفانه کلمه ای از آن را اشتباه نمودم ، زیرا از حافظه استفاده کردم . متن صحیح :
(( زخود بی خبر زحق آگاهی-همین است معنای فنافی اللهی))
در ضمن گویندۀ آن ملا پریشان از علمای قرن هشتم هجری و کرد بوده.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

علی در ‫۹ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۲۹ آذر ۱۳۹۳، ساعت ۱۱:۲۰ نوشته:

به قول استادی عبودیت یعنی تبعیت.مثلا بین چوب و بنزین، بنزین آتش گیر تر است.چراکه تبعیت آن از آتش بیشتر است.یعنی در مقابل ظهور صفت سوختن مقاومت کمتری دارد و قس علی هذا در مورد بقیه مواد مشتعله.
در عبودیت هم مسئله در این است که هرکس در مقابل ظهور صفات الهی تبعیت بیشتری داشته باشه درواقع عبودیت او را نشان میدهد.برای همین ائمه معصومین در عبودیت یگانه هستند زیرا نه تنها در مقابل آتش میسوزند، بلکه نیاز به جرقه زدن هم ندارند!!! خود به خود مشتعل میشوند!
به نظرم این همان معنای انا الحق منصور است که مانند ذره و غباری، خود را تابع موج حقیقت میکند و از خود چیزی ندارد که بگوید.بلکه هر چه ذات الهی اراده میکند او تبعیت میکند.
برای همین است که هیچ پیامبری با هم اختلاف نکردند.چون همه یک حرف میگفتند و آن حرف را هم ذات حق میگوید و آنها
چیزی از خود نداشتند.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

روفیا در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۶ بهمن ۱۳۹۳، ساعت ۰۰:۱۳ نوشته:

با تمام وجود حرفای اقای صفت ا... رو حس میکنم
چو عاجز وار باید عاقبت مرد
چه افلاطون یونانی چه آن کرد
همان به کاین نصیحت یاد گیریم
که پیش از مرگ یک نوبت بمیریم
چیه راز این مردن ؟؟؟
از بین بردن این هستی و اختیار کردن تواضع چطوریه ؟
چه فکری منشا این رفتاره ؟
من سالها درباره این فنا فی ا... شنیده بودم ولی واقعا اون چیه ؟
همون تواضع ساده ایه که همه میگن خوبه ؟
همون خضوع و خشوع در برابر قدرت خدا ؟
گمان نمیکنم تواضعی که یه پشتوانه فکری قوی نداشته باشه اونقدرا هم برکت داشته باشه .
حدود دو ساله که من به جبر مطلق باور پیدا کردم و بنظرم کلید حل همه درد های بشره . نه جبر به معنای سرنوشت محتوم بلکه به این معنی که ما ادما همه رفتارا و تصمیما و افکارمون زاییده دو دسته عوامل درونی و بیرونیه .
عوامل درونی استعدادامون و ضریب هوشی و وضع سلامتمون و ژن هامونن و عوامل بیرونی شرایط خانوادگی و وضع اقتصادی و سیاسی جامعه و دوران تاریخی و سیستم اموزش و غیره .
تو کدوم یک از اینا وقتی نطفه ما بسته شد ما حق انتخاب داشتیم ؟
و کدوم یک از تصمیمات ما تحت تاثیر این عوامل تحمیلی نبوده ؟
این دریافت بسیاری از دغدغه های ذهنی منو حل کرد .
حالا می فهمم چرا باید همه رو دوست داشت . چرا باید بخشید . چرا باید سعه صدر داشت . چرا باید متواضع بود .
البته که اگه من ندونم دلیل رسیدن کشتی ام به سرمنزل مقصود وزیدن بادهای موافق بود از خودم خیلی متشکر میشم و دیگران رو نالایق می بینم . اصلا چرا باید به یه معتاد کمک کنم . چرا باید عقاید مخالف رو تحمل کنم . چرا باید به این ادمای ناهنجار عشق بورزم . چطوری میتونم کسی رو که ظلمی بهم کرده ببخشم . چطوری می تونم شاد باشم . درباره مردم خوب فکر کنم . همش فقط در صورتی ممکنه که من باور داشته باشم هر ادمی با توجه به عوامل درونی و بیرونی مختص خودش در هر لحظه دقیقا همون کاری رو کرده که میتونسته بکنه . و این به این معنی نیست که تا اخرش باید همون کارا رو ادامه بده و با تغییر شرایط بیرون و درونی ممکنه یک دگرگونی بزرگ تو زندگیش رخ بده .
من معنای فنا رو اینجوری حس میکنم . یعنی بفهمم که من کسی نیستم و فقط یک قدرت تو دنیا وجود داره . اینطوری همه کارای همه ادما رو میفهمم اونی که میره جنگ با دشمن متجاوز و شهید میشه و اونیکه میمونه تو کشور رانت خواری میکنه و اونی که میشینه یه ساعت تو گنجور کامنت میزاره و اونی که کلاس اشپزی میره و اونی که تو پارک پشت خونمون مواد میکشه همه رو میفهمم . همه تو قالبی که رشد کردن دارن کار درستی میکنن یعنی کار دیگه ای نمیتونن بکنن ولی نه اینکه تا ابد اون گارو ادمه بدن مثلا اگه من نوعی برم به اون معتاده یه کمکی بکنم که اگاهی پیدا کنه اگه شرایط درونیش اجازه بده ممکنه یه رفتار جدید در پیش بگیره . ببخشید خیلی حرف زدم . من باید اخوند میشدم .
فنا یعنی این . یعنی اینکه بدونی تو بهتر از دیگران نیستی و دیگران بدتر از تو نیستن و فقط یه قدرت تو دنیاست که همون هوش برتریه که حاکم بر کل کائناته و خوبی نزدیک شدن به اون حقیقت و بدی دوری از اونه .
بارها گغته ام و بار دگر میگویم
که من دلشده این ره نه به خود می پویم
در پس اینه طوطی صفتم داشته اند
انچه استاد ازل گفت بگو می گویم

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

یارو در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۱۷ بهمن ۱۳۹۳، ساعت ۱۴:۳۰ نوشته:

سلام برای همه علاقه مندان به شعر کهن ، ادبیات ، حکمت و عرفان. و شخصیت های ادبی ارزوی تندرستی دارم و جمله ای برای سرکار خانم روفیا. از منظر من که متاثر از گفته های برخی پرچمداران معرفت واگاهی است. شاید لطیف تر ، پذیرفتنی تر. محترمانه تر ، ابرومندانه تر ، . . . . باشد که بگوییم یا حس کنیم که سر منشا همه چیز حقیقت است و ما هم بخشی از انیم. منصور هم شاید همین حس تداخل و شراکت در همه چیز را مایه انالحق گفتن خود کرده است البته امتیازاتی هم در این شیوه دیده می شود که شامل تعهدات اجتماعی و مسیولیتهای مدنی. هم از خودمان وهم از دیگران بخشی از ان است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

امیر در ‫۸ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۷ تیر ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۵۴ نوشته:

این شعر از خودم است
((قضا را چنان کن که با من بمانی
چنان جان که ماند بر تن بمانی[((ر))در ((بر))ساکن نیست کسره دارد]
چو بادی که آید زگلشن بیایی
چو عطری که ماند به دامن بمانی
مرا دید آتش به غیرت خروشید
که تاکی در این دشت خرمن بمانی
به دست طلب دامن داغ من گیر
که در من بسوزی و در من بمانی
________
مصرع آخر در وصف مقام عالیه ی فنای فی الله((در من بسوزی)) وبقای بالله((در من بمانی))است
با تشکر از همه.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محمود در ‫۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۰۲ نوشته:

مقام فنا در ذات مقام جز خدا چیزی ندیدن است!
احساسات انسانی فروکش میکند جنگ بین حیوان (اشتراکات حیوانی - انسانی در انسان) و انسان شروع میشود، ذهن سالک تنها پی قرب، و بدن خاکی در اوج بی حسی انسان نسبت به شهوت و مال و شهرت به دنبال سنگ اندازی. لازمه رسیدن به این مقام درک سرگشتگی و غربت انسان در زمین است.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

شجاع الدین شقاقی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۳۰ نوشته:

حق و حلاج
حلاج نهنگی شد و دریا دل ِ او
یک دانه به دل دیده و پنبه گِل ِ او
منصور ِ دلش گشت و خدا ناصر ِ او
حقّ است و انالحق است و حقّ ِ دل ِ او

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

کمال در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۰۱ نوشته:

یاهو
جمع این رباعی: 4090

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ارمان در ‫۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۳۸ نوشته:

محبوبم را به چشم دل دیدم
گفتم : تو کیستی؟
گفت:تو!
حضرت منصور حلاج

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ارمان در ‫۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۴۰ نوشته:

گفت یار کزو گشت سردار بلند
جرمش این بود که اسرار هویدا می کرد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ناشناس در ‫۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۴۰ نوشته:

گفت یار کزو گشت سردار بلند
جرمش این بود که اسرار هویدا می کرد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

سمانه ، م در ‫۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۰۱ نوشته:

حسین حلاج ، پسر منصور انالحق گو بود
حسین بن منصور حلاج
ولی ، بیشتر به نام پدرش، منصور حلاج، معروف است
آرمان گرامی شعر حافظ چنین است :
گفت ” آن “ یار کزو گشت سردار بلند
جرمش این بود که اسرار هویدا می کرد
سپاس اکه سبب شدی بار دیگر این غزل را بخوانم

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

(هیچ) در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۸، ساعت ۲۰:۰۰ نوشته:

منصور از عرفایی بود که به درجه ی فنایی و هیچی نائل شده بود.و هرکسی که به این جایگاه برسد (که تمام هدف و غایت عرفان رسیدن به این منزلت است) از این حقیقت برخوردار میشود که تمام جهان هیچ است و دوییتی وجود ندارد و هرچه که هست اوست که حق است و دیگر هیچ نیست
با این شعر معلوم است که ابوسعید نیز به این جایگاه والا دست یافته است.و به این حقیقت پی برده است که چیزی جز حق نیست و منصوری وجود ندارد بل این دو هزاران من وما همه اوست و دیگر هیچ.
هر یک از دوستان اگر علاقه ای به بیشتر دانستن در این باره و رسیدن به این جایگاه والا علاقه مندند میتوانند با بنده در ارتباط باشند
ایمیل:
aliwheatking@yahoo.com

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ایوا سلیمی در ‫۱ سال قبل، جمعه ۱۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۲۱ نوشته:

با درود و تهنیت بهار ۲۰۲۳. از گنجور بابت گردآوری بسیار پر ارزش ادبیات ایران‌زمین، سپاسگزارم.

بیشتر نوشته های دوستان خوب را می‌خوانم، بسیار سودمند است. پاینده مانید.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

مجید هشتگردی در ‫۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۱۰ پاسخ داده:

بهار ۲۰۲۳!!!؟

تقویم جلالی چه ایرادی داره؟

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	لغزش به بخش شرح‌های صوتی
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری:	رباعی
منبع اولیه:	ویکی‌درج

ورود به گنجور

رباعی شمارهٔ ۴