تا جان تو عزم رفتن از تن نکند
در سینه خیال یار مسکن نکند
تا شب نشود روز تو عاشق نشوی
در روز کسی چراغ روشن نکند
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
تا جان تو عزم رفتن از تن نکند
در سینه خیال یار مسکن نکند
تا شب نشود روز تو عاشق نشوی
در روز کسی چراغ روشن نکند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت‌ها بیانگر عشق و وابستگی عاطفی هستند. شاعر می‌گوید تا زمانی که عشق در دل وجود دارد و فراق پیش نیامده، انسان از دنیا و زندگی لذت می‌برد. تا زمانی که شب (مراحل سختی) فرارسیده نشده، عشق واقعی شکوفا نمی‌شود و در روز (زمان راحتی) هم کسی آماده‌ی عشق ورزی نیست. به عبارت دیگر، عشق و علاقه به معشوق در شرایط سخت و دشواری به ظهور می‌رسد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که جان تو تصمیم به جدایی از بدن نگرفته، در دل تو خاطره‌ی محبوب جایگاه نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: تا وقتی که شب فرا نرسد، تو نمی‌توانی عاشق شوی؛ در روز کسی چراغی روشن نمی‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جاهل را چرخ، بخت روشن نکند
بی ترک غضب، مرد معین نکند
آری آری، نه سر شود نی سرور
تا خامه وداع رگ گردن نکند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.