|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به زیبایی و فریبندگی موهای محبوب اشاره می‌کند و عنوان می‌کند که از آن زیبایی امن و امانی حاصل نیست. او جان و دل را برای عشق باخته و احساس می‌کند که این احساس امن بودن در حقیقت دروغی است؛ چون در زندگی نمی‌توان به راحتی از خطرات و وجود دزدان و راهزنان و بی‌پولی، راحت بود. به این ترتیب، شاعر به نوعی از ناامنی و فریب زیبایی عشق می‌گوید.
هوش مصنوعی: از آن موی تابدار که باعث آرامش و اطمینان خاطر می‌شود، کسی که به آن وابسته است، جان و دل و ایمانش را فدای آن می‌کند و با خیالی آسوده در برابرش نشسته است.
هوش مصنوعی: معلوم شد که این تصور یا ادعا که افراد بی‌نوا و در خطر، از دزدان و راهزنان در امان هستند، یک دروغ است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.