نا شناس در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۱۲ دربارهٔ هلالی جغتایی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴:

جنان هرمز،
نظرتان کاملا صحیح است ، می سوز نشان از ادامه و تکرار دارد بر خلاف بسوز و این نکته‌ی دستوری جالبی است،
از سوی دیگر شاعر از شب قدر سخن میگوید و
لیله القدر خیر من الف شعر.

نا شناس در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۰۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹:

جناب بابک ،
تا آنجا که دانید!! ممکن است مرجعتان را در باب مرشد شیخ به ما نیز بنمایانید؟

حمید عبابافها در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۵۱ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹:

ای زیباتر از هر نگاه آشنا ای بهترین صدا که گوید مرا بیا
با صد هزار جلوه برون آمدی که من با صد هزار دیده تماشا کنم ترا

با اشعار فوق حال کردم " یک بیت اول را من نوشتم (با عرض پوزش)

بابک در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۱۹ دربارهٔ هلالی جغتایی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴:

هرمز گرامی،
واژه امشب چهار بار آمده، در هر مصراع یک بار.
به نظر حقیربه جای همیشه صحبت از همین امشب است و تاکید بر آن.
می سوز نیز می باید همان بسوز باشد؟
شاد باشی

بابک در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۰۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹:

شایق گرامی،
تا آنجا که دانم مرشد و استاد سعدی، شیخ عمر سهروردی در بغداد بود و گمان نکنم که بقعه وی در شیراز باشد.
باری با چه اطمینان خاطری این غزل را منتسب به وی و یا مرشد دیگری می دانید؟

سید حسین در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۵۵ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۴۶:

در خوانش صوتی سید حسن حسینی بر اساس دیوان نسخه‌ی کابل، بیت یازدهم این‌گونه خوانده می‌شود: دعوت آفات کن...

بابک در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۵۱ دربارهٔ رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۱۲۱ - بوی جوی مولیان آید همی:

هومن گرامی،
خنگ، اسب سفید، اسب سیاه و سفید
آب جیحون از نشاط بالا آمده تا میانه بدن اسب در حال گذر از آن...

هومن در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۰۲ دربارهٔ رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۱۲۱ - بوی جوی مولیان آید همی:

با درود به اساتید فرهیخته
مقصود از خنگ در مصرع خنگ ما را تا میان آید همی چیست؟
اگر توضیحی باشد ممنون می شوم مرقوم نمایید.

حسین خان در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۳:۴۵ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۲۸ - در رثاء امام محمد بن یحیی خراسانی و خفه شدن او به دست غزان:

که البته بحر آن هم به این صورت است：
مضارع مثمن اخرب مکفوف مقصوره

حسین خان در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۳:۴۰ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۲۸ - در رثاء امام محمد بن یحیی خراسانی و خفه شدن او به دست غزان:

وزن شعر اشتباه نوشته شده
وزن به این صورت است：
مفعول فاعلات مفاعیل فاعلات
که ت در فاعلات دوم ساکن است

شایق در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۱:۴۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹:

با سلام سعدی این غزل را بیاد استاد و مرشد خود سروده است

علیرضا در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۰:۰۶ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۳۱۵:

زنده یادان ایرج بسطامی و پرویز مشکاتیان این رباعی و چند رباعی دیگر از ابوسعید ابوالخیر را در کنسرت راست پنجگاه، بسیار زیبا اجرا کرده اند.

علی در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۰:۰۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۲:

تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
زاین سفر دراز خود عزم وطن نمی‌کند
ایهام تناسب در چین:
1. به هم کشیدگی و حالت شکسته‌ی مو (معنای اصلی)
2. کشور چین (معنایی که تناسب ایجاد می‌کند)

هادی در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۹:۲۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۷:

سلام دوستان گرامی.
به نظرم در این بیت:
خواهم که بیخ صحبت اغیار برکنم
در باغ دل رها نکنم جز نهال دوست
به جای کلمه ی "رها" ، کلمه ی "نشاء" به معنی کاشتن درست است.
متشکرم از توجه شما.

علی در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۶:۳۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲:

اوج توحید حافظ را می توان در این بیت جستجو کرد
مرا به کار جهان هرگز التفات نبود
رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست
این بیت اشاره به توحید صفاتی دارد که می گوید تمام صفات پسندیده و کمالی از آن سبب پسندیده اند که از منبع کمال سرچشمه گرفته اند.
به عبارت دیگر زیبایی دنیا نه ذاتی که عاریتی از حق تعالی است و اصلا زیبایی از سر آن زیبایی است که ناشی از نور خداییست . اما سخن دان نیستیم و فکر می کنیم که خطاست.
بیت دوم هم اشاراتی به عبادت احرار دارد که از سر سود و زیان عبادت نمی کنند. بلکه عشق الهی و وصال یار آنها را از خود بیخود کرده است

شمس در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۹:

حافظا می خور و رندی کن و خوش باش ولی
دام تزویر مکن چو "دَگَران" قرآن را
آورده که "دَگَر" نام از مرغ های ملکوتی بوده است و این مرغ با لحن نهایت زیبا و دلربا قرآن را طلاوت میکرده و دیگر مرغ های کوچک از شوق و اشتیاق زیاد گرد این مرغ جمع میشده و این مرغ دیگر مرغ های کوچک را شکار میکرده ، هدف حضرت حافظ ممکن همین بوده با قرآن نیابد بازی حیله گری کرد،
و پرسشم این است که چرا حافظ می خوردن نسبت به این عمل ترجیح داده است ؟
تشکر

محمد در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۴۶ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۲:

البته عطار

محمد در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۴۲ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۲:

درود بر روح مولانا
زنده باد استاد شجریان...بسیار زیباست

هرمز در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، جمعه ۳۰ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۱۹ دربارهٔ هلالی جغتایی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴:

می سوز به معنی حتما" و همیشه بسوز آمده است.

سوسن فتایی در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، جمعه ۳۰ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۵۶ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲:

بیت قبلی را اشتباه نوشتم؛ لطفا همراه با ابن متن پاک کنید