ناشناس در ۹ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۴۸ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هفتم در عالم تربیت » بخش ۲۱ - گفتار اندر پرورش زنان و ذکر صلاح و فساد ایشان:
جزء قشنگ ترین شعرهای سعدیه این شعر. آقا -خانم روفیا، دلیل هاتون به درد خودتون می خوره. چون دلیل سوم درسته.
اگه انسان فقط بخواد همه ش نقادی کنه پس کی زندگی کنه؟ لطفا اول فکر کن بعد نظر بنویس. خانم یا آقای همیشه بیدار، "اینطور تفسیرها فقط از آقایون میشوند؟" یعنی چه؟ جمله بندی هاتون رو درست کنید.
ناشناس در ۹ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۴۴ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۳۲:
سعدی
ناشناس در ۹ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۳۳ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۳۲:
عابد شعر شعدی عابد واقعی نبوده چون عابد واقعی، مخارج روزانه ش رو با توکل واقعی به دست می آره و شب ها هم واقعا عابد واقعی هست.
محمدی در ۹ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۲۰ دربارهٔ نظامی » خمسه » لیلی و مجنون » بخش ۱۲ - عاشق شدن لیلی و مجنون به یکدیگر:
سلام
من میخوام برا خوندن افلاین مطلالب متن را سیو کنم ولی بعد از خروج ازاینترنت متن به زبان دیگری سیو میشود.لطفا کمک کنید.
ناشناس در ۹ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۰۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۵۵:
ندانم های بسیار است لیکن من نمی دانم...
جلال در ۹ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۲۶ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ اشعار ترکی » گئتمه ترسا بالاسی:
در بیت پنجم مصرع اول آخرین کلمه من درست است که از خود استاد شهریار که صدایشان محفوظ است کلمه من بیان شده
محمود خیبری در ۹ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۱۳ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۵:
بیت 10 مصرع دوم
ریحان نهال خویش را باید باشد
من در ۹ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۱۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۹:
خیلی عالی. فوق العادس این شعر
افشین دهقان در ۹ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۵۸ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷:
در بیت ششم در مصرع دوم که کاری"سخت" صحیح مینماید.
امین در ۹ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۴۷ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب اول در سیرت پادشاهان » حکایت شمارهٔ ۳۶:
نان درست تر است
کمال در ۹ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۱۳ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶:
جمع آن: 9634
داکتر ق. مصلح بدخشانی در ۹ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۰۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۵:
ولی با در نظرداشت بیت قبلی با کلمه ی "مصیبت" ایرادی وارد نیست!
داکتر ق. مصلح بدخشانی در ۹ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۲۱:۵۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۵:
با عرض ادب، در مصراع اول این بیت:
دوست باز آمد و دشمن به مصیبت بنشست
باد نوروز علی رغم خزان باز آمد
جایی به جای مصیبت، خصومت آمده است، به شکل زیر:
دوست باز آمد و دشمن به خصومت بنشست
باد نوروز علی رغم خزان باز آمد
به نظر حقیر، کلمه ی "خصومت" در مصراع اول با فحوای "علی رغم خزان" در مصراع دوم ، موجه تر می نماید.
فال حافظ در ۹ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۲۱:۳۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲:
تعبیر این غزل در فال حافظ:
رشته ی کار از دستتان رها شده، برای رسیدن به هدف خواب و رویا را کنار بگذار و تقوی پیشه کن. عجله و شتاب نداشته باش، صبور باش، روزگار وصل نزدیک است. دوست را از دشمن تشخیص بده، گذشته ها را فراموش کن و به روشنایی ها بیندیش.
فال حافظ در ۹ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۲۱:۳۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱:
تعبیر این غزل در فال حافظ:
مشکلاتتان به زودی حل خواهد شد و شما به نیت خودتان خواهید رسید. بعد از تاریکی و غم، روشنایی در انتظار شماست. خودتان را برای کاری که می خواهید انجام دهید آماده سازید. با توکل به حق و راه و رسم دینداری به کام دلتان می رسید. راز خودتان را به کسی نگویید.
وبفا در ۹ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۲۱:۲۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱:
معنی برخی وارژه ها:
اَدِر: چرخاندن و به گردش در آوردن.
کٲس: جام.
ناوِل: چیزی را به کسی دادن با دراز کردن دست.
به بوی: به امید، به انتظار.
جعد: موی مجعد.
منزل: جایگاهی است که قافله بار خود را در سفر بر زمین می گذارد و باز از آنجا حرکت می کند.
جرس: زنگ.
سالک: رونده راه حق.
تَلقَ: کسی را دیدن یا با کسی برخورد کردن.
تَهوَی: دوست داشتن.
دَع: ترک کردن و واگذاشتن.
اَهمِل: بی مصرف گذاشتن چیزی یا فراموش کردن آن.
امیر در ۹ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۱۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۷:
سعدی واقعا تو کیستی که من در سالگرد تو سیاه پوش می شوم؟حقا که شیخ اجل و فرمانروای ملک سخنی.
منصور پویان در ۹ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۴۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۵۵:
فهم ِاین غزل با ابزار ِادبیاتی و یا جامعه شناسی و حتی با اخلاقیات، مناسبتی ندارد؛ چرا که عقل در شرحش چو خر در گل خواهد افتاد. شرح این غزل، نیازمند فهم ِلحظات بس طوفانی در سیر و سلوک عرفانی می باشد. یعنی اینکه بضاعت معیار های عقلانیت را وا باید نهاد تا بفهم ِعجایب ِاین طوفان سهمگینی که تخته تخته؛ باور های معمول را فرو میشکند نائل آمد. نهنگ همانا نمایاننده اشراقی ست که دریای محیط بر زندگی عارف را می بلعد و وی را در هامون شگفتی ها فرو می برد. سالک که همانا عاشقی ست حیران و سرگشته، به این تبدیلها تسلیم شده و پذیرای هر بی چون و چرایی میگردد. تجربیات سالکانه و عارفانه در رابطه با این غزل، تخته تخته از اعتقادات عقیدتی، مذهبی و هویتی ما کـَنده می کند تا در نهایت از نهنگ و دریا و هامون و غیره چیزی برجای نماند الا عشق ِجان ِجانانی. در دریای عشق، کشتی همان مـَـنـیـت است که با الغای آن؛ نیروانا یعنی انرژی لا زمان-مکانی پدیدار می شود. عشق همت انگیز است و نه برآمده از توهمات.
نهنگ به عنوان یک سمبول، در بخشی از یک آیه در قرآن و در باب دعای حضرت یونس هنگام مواجهه با نهنگ آمده است. جرقه معرفت، در درون انسان سودایی برمی انگیزاند که برساخته های منیتی و ذهنیتی را در هم می شکند و چیزی جز چشم جیحون-وار برایش برجای نمی گذارد. حاصل سیلاب و یا کشتی-شکستگی در قلزم ِخون همانا حضور در دریایی بیکران خرد ِعشق خواهد بود که بعبارت دیگر؛ مکاشفه در جذبه و شکوه و شور می باشد. منظور از "دهان بندی کفی افیون خورده" نیز همین مرحله ناشی از سُکر و استغراق از یکطرف و محو منیت و ذهنیت از طرف دیگر است. این غزل یکی از معدود غزل های حضرت مولانا ست که به زیبایی و استادی فضایی سوررئال را به تصویر می کشد. سیلاب سهمگین و دریا، کشتی را در امواج تکه تکه می کند. نهنگی تمام آب دریا را می بلعد و بعد خود نیست می شود در هامون که کنایه دارد به پایان توهمـّـات برآمده از فردیت و جداافتادگی.
س ، م در ۹ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۱۵ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۵:
خوش آمدی، ز کجا می‌روی؟ بیا بنشین
بیا که می‌کنمت بر دو دیده جا بنشین
ما امروزه نمی گوییم » زکجامیروی«
بلکه به کجا یا کجا می روی
مانا در درون سراینده
ناشناس در ۹ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۰۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۹: