زری در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۴۸ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » آغازکتاب » مجمع مرغان:
درباره چگونگی نوشتن و خواندن "بلی" که سه بار در بیت های 26 تا 28 آمده است:
26- خه خه ای دراج معراج الست / دیده بر فرق بلی تاج الست.
دوستی پیشنهاد کرده اند "بلا" نوشته شود و"بلا" خوانده شود تا خواندنش با آیه قرآن (الست بربکم قالو بلی) همخوانی داشته باشد. برای همخوانی با آیه قرآن همینگونه که هست درست ترنیست؟! "بلی" نوشته شده و "بلا" خوانده شده است.
27- چون الست عشق بشنیدی به جان / از بلی نفس بیزاری ستان
28- چون بلی نفس گرداب بلاست / کی شود کار تو در گرداب راست
خوانش درست نیز در بیتهای 27 و 28 نمی تواند "بلا" باشد. باید بلیّ باشد و به معنای "ابتلا" است. از نگاه نگارشی نیز به سه دلیل "بلی" بماند بهتر است. نخست اینکه در رونویس های خطی و چاپی اینگونه نوشته شده، دو اینکه با آیه قرآن (همانند بیت 26) همخوانی ظاهری دارد، و سه اینکه با نوشتن به صورت "بلی" در عربی " ابتلا" را به ذهن می آورد چون "بلی" در باب افتعال به صورت "ابتلا" نوشته می شود.
زری در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۲۱ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » آغازکتاب » مجمع مرغان:
با درود
درباره خواندن "تنگ باز" در بیت 21 به گونه های "تِنگ باز" یا تُنگ باز" بایست گفت که تُنگ باز به معنای " بی مانند" بوده و درست می نماید.
سجاد در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۶:۱۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۴۹:
شک ندارم اگر خود مولانا الان بود و حرف‌ها و نوشته‌های خشک، بی ربط و ماشینی برخی از دوستان رو به دسنش می‌رسوندن، همه رو ریز ریز می‌کرد و ...
به این غزل و موارد مشابه که نگاه می‌کتی، حس هیجان، سرمستی، رهایی و نشاط درونی همه وجودتو در بر می‌گیره، بعد یه سری دوستان اینجا رو کردن کلاس درس و دانشگاه و دنبال این هستن با درس و دانشگاه و پروژه و ادبیاتِ مثلا خاص و ... پی به حال و هوای این اشعار ببرن :|
برخی‌هاتون دست بردارید و اجازه بدید که توی حال و هوای این شعرها، این سرمستی‌ها، بی‌خودی‌ها، این تن، جان، جسم، روح و اول و آخر همه این‌ها که خدا باشه، بمونیم و پای درس، دانشگاه، فیگورهای عصا قورت داده شده و احساس‌ها و ادبیات ماشینی و توضیح و نفسیرهای چند صفحه‌ای و خشک و بی‌ریط رو به این سایت و این عزل‌ها و این شور و هیجان‌ها نکشونید.
احمد در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۵:۳۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۹:
بسیار زیباست این شعر...
بر غزل خواهم که رقیب رانم مگذاری/ صدباره ترک دیار بر اندیشه دانم مگذاری
گویم که چگونه ادامه دهم به زندگی هرروز / خواهم که دهم به فدای تو جانم مگذاری
به رخصت بوسه بر لبت جان دهم همی / این را همی ستاندی و آنم مگذاری
nilufaraneh.ir
س ، م در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۵:۱۵ دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۴۴:
چابک آبگینه گرامی
اصل بیت این است :
روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست
واندر طلب طعمه پر و بال بیاراست
به دنبال طعمه رفتن طمعکاری نیست تلاش برای ادامه ی زندگی ست .
ضمن اینکه طمع به معنای طعمه نیست که از دو ریشه ی مختلف هستند .
چابک آبگینه در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۴:۵۴ دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۴۴:
جای بسی تعجب است که هیچکدام از دوستان بیت اول این شعر را نمیدانند :
روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست ،بهر طمع خویش پر و بال بیاراست
طمع = طعمه
س ، م در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۴:۵۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۵:
هر مرغ به دستانی در گلشن شاه آمد
بلبل به نواسازی حافظ به غزل گویی
گویی سفارش می کند :
در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد
س ، م در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۴:۴۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۵:
دستان در ادبیات فارسی تا آنجا که من اطلاع دارم به مانای
1، دودست
2، حیله و نیرنگ
3 ، لقب زال نریمان ، پدر رستم ، آنهم به خاطر ارتباط با سیمرغ و سحر و جادویی که در میان بود که زال دوبار ازین سحر سود برد.
4 ، نغمه و آهنگ ،که به بلبل لقب هِزاردستان داده اند چون گفته اند هر نغمه ی بلبل با نغمه ی دیگرش متفاوت است
ولی هرگز به مانای داستان ندیده ام و در بیت تخلص این غزل نیز همان حیله و نیرنگ معنا میدهد
ali tarefi در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۳:۱۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۷۵:
بسیار زیباست،این غزل زیبا را استاد شهرام ناظری اجرا کرده اند،بسیار سپاس گذارم از زحمات شما
ناشناس در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۵۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۵۲:
بااحترام.تکین درترکی باستان بمعنی شاهزاده میباشد.
ناشناس در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۳۱ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۲:
خبر این است که سر تا به قدم جان شده‌ایم
وحید ذاکرشبیری در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۱۷ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۶۸ - در مدح نظام‌الملک صدرالدین محمد میراب مرو:
معنای چند کلمه:
قیرگون:به رنگ قیر، سیاه
خفتان:لباس، زره جنگی
نیلگون:نیلی، آسمانی رنگ
مغفر:کلاه اهن، کلاه خود
اخگر:پاره اتش، جرقه
اختر:اجرام اسمانی، ستاره
انده:مخفف اندوه، دل گرفته
موعود در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۰۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۷:
بنظرم در مصرع دوم بیت دوم بعد از خانه دوم ویرگول گذاشته شود و خوانده شود بهتر است:
ای قوم به حج رفته کجایید کجایید
معشوق همینجاست بیایید بیایید
چطور دوستی شعر به این عظمت و زیبایی رو زمینی میکنند و ازش رد میشن راحت .
شاید البته تقصیر ادبیات و زبان صوفیانه باشه که خودش رو پنهان کرده پشت رمز و راز.
بهر حال اندکی اشنایی با زبان تصوف و ارباب طریقت بد نیست تا از اکثر اشعار این بزرگان فیض برد.
تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی
گوش نا محرم نباشد جای پیغام سروش
نرگس جادو در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۰:۵۷ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۱:
این رباعی زیبا را جناب استاد شهرام ناظری در آواز دشتی به زیبایی و کمال هر چه تمام تر خوانده اند.
هاشمی در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۰:۳۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۶۵:
در بیت پنجم «چرا» درست است
بی من بیچاره چرا بوده ای؟
در تصحیح فروزانفر نیز همین کلمه آمده است.
یعنی اینکه چگونه توانسته‌ای بی من باشی یا چرا بی من بوده‌ای؟
نمی‌دانم بر چه اساسی در خوانش شعر توسط شجریان این کلمه عوض شده است.
تغییر این کلمه به «کجا» معنای شعر را به هم میریزد.
و حتی میتوان گفت مقداری معنای شعر را مبتذل میکند.
ناشناس در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۹:۳۲ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳ - کاش یارب:
در دیاری که نیست یاری یارب که نیفتد به کسی کاری
محمد کرمی در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۹:۱۳ دربارهٔ اقبال لاهوری » زبور عجم » بخش ۸۰ - ای غنچهٔ خوابیده، چو نرگس نگران خیز:
زیبایی این شعر بویژه ازاین روست که حقایق رابدون اغراق وخودبزرگ بینی عنوان کرده وبه ضعف و عقب افتادگی شرق اشاره فرموده ولی چراغ امید را در دل روشن میکند که :ما میتوانیم
کنجکاو در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۸:۳۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۵:
با سلام به همه دوستان
دوستان عزیز و گرامی کلمه دستان یکی به معنی حیله و نیرنگ است که خیام آن را در این رباعی به کار برده است
" گر می نخوری طعنه مزن مستان را ، بنیاد مکن تو حیله و دستان را ، تو غره بدان مشو که می می نخوری ، صد لقمه خوری که می غلام است آن را . و معنی دوم دستان ، داستان است که خواجه بزرگوار شیراز و پیامبر عشق آن را در تخلص خود در غزل 495 بکار برده است
با سپاس از توجهتان
س ، م در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۵۹ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴:
ایران نژاد گرامی
تا به حال معروفترین صفت ها خود ِ ” معروف “ بود ، چگونه از عرش به فرشش انداختید ؟
گاهی هم صفت نیست.
شوخی بود .
شاد باشید
فریبرز در ۹ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۴۰ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هیچ است [۱۰۷-۱۰۱] » رباعی ۱۰۴: