سمانه ، م در ۹ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۱۵:۰۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۹۷:
که یکی چراغ روشن ز هزار مرده بهتر
که به است یک قد خوش ز هزار قامت کوز
به فرمایش حکیم توسی
یکی مرد جنگی ، به از سد{صد} هزار
،
تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید
تو یکی نه‌ای هزاری تو چراغ خود برافروز
به همین مانا :
یک شمع فروزان به کف قافله سالار
تا طاق ثریا ببرد انجمنی را
از ” نیا “
ناشناس در ۹ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۱۱:۰۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۹۷:
یا حضرت حق
جاوید مدرس اول رافض در ۹ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۱۱:۰۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸:
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
***************************************
***************************************
ساغر مَی بر کفم نِه تا ......
بر کشم این دلق ازرق‌فام را
ز بر: 21 نسخه (801، 813، 819{تا من ز بر}، 822، 823، 827، 836 و 14 نسخۀ متأخر{و بسیار متأخّر} یا بی‌تاریخ) قزوینی- غنی، خانلری، عیوضی، نیساری
ز تن: 4 نسخه (818، 825، 834 و 1 نسخۀ متأخّر: 874)
.... : 1 نسخه (824) ضبط این یک نسخه ناخواناست
ز سر: 5 نسخه (843، 1 نسخۀ متأخّر، 2 نسخۀ بسیار متأخّر و 1 نسخۀ بی‌تاریخ) جلالی نائینی- نورانی وصال، سایه، خرمشاهی- جاوید
غزل 8 را 35 نسخه دارند و از این جمله 3 نسخه بیت فوق را فاقدند. از نسخ کاملِ کهنِ مورّخ، نسخ مورّخ 803 و 821، خود غزل را ندارند.
******************************************
******************************************
علیرضا ابوالحسنی در ۹ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۱۰:۳۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۱:
با سلام و احترام خدمت عزیزان شعر ، و ادب دوستان
شعر را از یک دیدگاه و منظر نباید دید و اجازه بدهیم هر کس با دیدگاه و جهان بینی خودش ببیند و بشنود. سبز باشید
ناشناس در ۹ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۰۸:۳۶ دربارهٔ منوچهری » دیوان اشعار » مسمطات » شمارهٔ ۲ - در وصف بهار و مدح ابوحرب بختیار محمد:
در بیت
دشت نبینی به چه ماند همی / دوست نبینی چه ستاند همی
کلمه نبینی از مصراع اول به اشتباه حذف شده است
ادب دوست در ۹ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۵۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۴:
سرستت ( سر استت ، سرتواست )
اگر گل بر سرتو است و مراد گل سرشوی است
گونه ای گل که با آن سر را می شستند موی را می شستند.
هوتن هویت دوست در ۹ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۱۴ دربارهٔ سعدی » مواعظ » مراثی » در مرثیهٔ عز الدین احمد بن یوسف:
بیت چهارم مصرع اول: چو خون سیاووش
بیت نهم مصرع اول: جراحت
با سپاس
پت در ۹ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۵۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۴:
معنای کلمه «سرستت» چیست؟ در فرهنگ دهخدا کلمه سرس وجود دارد که معنای آن با در شعر جور در نمی‌آید.
منصور پویان در ۹ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۹ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۲۵ - قصهٔ عطاری کی سنگ ترازوی او گل سرشوی بود و دزدیدن مشتری گل خوار از آن گل هنگام سنجیدن شکر دزدیده و پنهان:
نتیجه گیری در چند بیت آخرین، بدین قرار می باشد. آنان که دلسپردهء دنیا و وامدار ِدلبستگی های آن هستند همانا مرغان ضعیف و آنان که دلبستگی به عقبی دارند و عافیت-طلب می باشند همانا مرغان شریف و والا منش هستند؛ منتها هر دسته به نحوی از انحا؛ شکار دام جهان مادّی می شوند. مولانا سپس خود را چو سلیمان؛ مبرا از این دو دسته برشمرده و می گوید که نه دلبسته به دنیا و نه دلبسته به رهروان عاقبت-اندیش است. چرا که عارفان عشق حضوری دارند و بیرون از گرایشات دنیوی و اخروی؛ دل به جان ِجانان بسته اند. در پایانهء غزل، مولانا دوستداران ِدنیا و عقبی را مورد خطاب و عتاب قرار داده؛ گرایشات هر دو گروه را برآمده از محاسبات و آرزومندی های ذهنیتی برمی شمارد و در مقابل؛ عارفان را بیرون از دایرهء زمان و مکان؛ در پیوند با ملکوت معرفی می کند
**********************************
ادب دوست در ۹ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۵۱ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱ - یکشب با قمر:
فرشید عزیز،
به دل نگیرید ، ایشان نیمچه شازده قاجارو استاد کامل زبان و ادبیات فارسی اند فرمایشات!!! ، می فرمایند .
به آخرین جمله او توجه بفرمایید:
" ایرج میرزایک شاهزاده قاجار است ( توجه فرمایید یک شاهزاده و نه دو یا بیشتر!!) که پدر بزرگش ملک ایرج
فرزند فتحعلی شاه قاجار است، اورا چه به شهریار!!"
به چه کسی هم می نازد!!!
مرتضی در ۹ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۱۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۰:
بیت اول این شعر واقعا من را به فکر فرو برد یک جوان که 23زبان دنیا را میداند،برای معرفی بهترین زبان،این بیت حافظ را خواند
کمال در ۹ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۳۱ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۸۱:
ج.آ: 12494
ناشناس در ۹ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۱۲ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۶۴۹:
نات
Aylot در ۹ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۱۰ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۶۴۹:
در این جا منظور از ناتوانان انسان هایی است که بار سبکتری دارن چون خاروخس به دلیل سبکی زود تر به ساحل میرسند پس هر چه ژنده تر بهتر,,,,,,اما نباید هدف زندگی را از یاد ببریم؛نشونه ها را باید دید,,,,,,,
دوستدار در ۹ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۰۲ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » داستان رستم و اسفندیار » بخش ۲۲:
جناب تضمینی،
به دلم نشسته است، گر چه به فرمایش شما مانای نسبی دارد .
من در نادرست بودن آن شک دارم!
عبوری در ۹ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۲۲ دربارهٔ عبید زاکانی » موش و گربه:
نگار خانم
فعلا برداشت شما خریدار ندارد و دولت کنونی این دست برداشت ها را به یک رسال هم نمی خرد.
چون دشمن دوست و دشمنی آسان شده!!!، تا باد چنین بادا!!!
تضمینی در ۹ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۴۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۱۰:
گویا" از مات" به معنای،"از ما به تو" یا " از ما تو را" است دوست گرامی.
در عربی هم می شود گفت: علیک السلام هم سلام الله علیک و هم" علیک منّا السلام....
مولوی دو گونه ی اخیر را به صورت تلفیقی اورده.
از مات سلام الله: سلام خدا از سوی ما نثار تو باد...
تضمینی در ۹ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۳۸ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » داستان رستم و اسفندیار » بخش ۲۲:
دوستدار جان
سمانه ی ما اصرار خاصی دارد که لفظ مانا را به جای معنا به کار برد.
چند تن از دوستان نیز که-به نظر من- با وی منطقی حرف زدند و دلایلی-مثل اشتباه بودن به کار گیری لفظی با معنای مطلق در معنای نسبی- برایش آوردند باعث نشدند وی از استعمال مانا دست بردارد.
من تعجب می کردم که سمانه با این اطلاعات ادبی فراوانش، چرا بر یک موضوع جزئی که احتمال غلط بودنش بیشتر از صحتش است اصرار می ورزد.
اما نمی دانم شما دیگر چرا این کار را می کنید؟
تعصب همواره مذموم است مگر در جایی که حق واقعا مثل روز روشن باشد که انسان نسبت به آن تعصب بورزد.
مهدی تفرجی در ۹ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۱۲ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۹:
استفاده از ریشه های گرستن و نگرستن به جای گریستن و نگریستن بسیار جالبه. اصولا در زبان های پیشرفته و پویا که دارای متولی هستند (مانند زبان انگلیسی) هر چند سال تغییراتی در فرهنگ لغات دیده می شود و مرجع این تغییرات شاعران و بزرگان ادبی آن زبان ها هستند و معیار تغییرات ساده سازی زبان هستش. اصولا زبان فارسی زبانی با سرعت پایین هست و به نظر میرسه که بعضی از کلمات را می توان ساده تر بیان کرد تا سرعت کلام بالاتر بره. به هر حال جناب عرفی بسیار زیبا از این ساده سازی استفاده کرده. فرخی هم در بیت زیر این ساده سازی رو انجام داده:هیچ چشمی نشناسم که نه از بهر تو کرد
مجلس محتشمی را بگرستن طوفان
امین آقاعلی گل در ۹ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۱۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۴: