حسین چمنسرا در ۸ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۵۶ دربارهٔ وطواط » قصاید » شمارهٔ ۵ - در مدح ملک نصر الدین اتسز:
وزن صحیح : مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن
nabavar در ۸ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۲۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶:
پس از ارتحال شاه شجاع و رسیدن به سلطنت شاه زین العابدین
اشتباه تایپی را ببخشائید
nabavar در ۸ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۲۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶:
این غزل در حین صدرات خواجه تورانشاه وزیر سروده شده و بازگو کننده دورویی است که حافظ تا اندازه یی با خاطر آسوده می زیسته و ظاهراً وصف یک شب نشینی و مجلس نیمه رسمی است چرا که ما مشاهده می کنیم که شاعر بیت دهم غزل خود را در تعریف آصف و بازگویی از کرم و لطف او در حق خود اختصاص می دهد . بنابراین می توان حدس زد که پس از ارتحال شاه شجاع و ریدن به سلطنت شاه زین العابدین این غزل سروده شده باشد و ما می دانیم که بر طبق وصیت شاه شجاع ، خواجه تورانشاه همچنان در منصب صدرات فرزندش ابقاشده و تا آخر عمر خود به وزارت اشتغال داشت.
اجمالاً در این غزل بدون شکوه و گلایه ، شاعر مکنونات قلبی خود را به صورت نصیحت بازگو می کند و با احتمال زیاد به صورت غیر مستقیم طرف خطاب شاعر شاه زین العابدین است زیرا :
اولاً – او جوان بود وبی تجربه و به نصیحت محتاج بود .
ثانیاً– با مشکلاتی مانند تهدیدات تیمور و احتمال بازپس گیری شیراز توسط شاه یحیی که با آن مواجه بود از این پیشامد ها شکایت داشت و لذا می توان ایهام ابیات اول و ششم را به اونسبت داد .
بیت نهم این غزل که به صورت تکیه کلام خوشحالان باده پیما از یکطرف و مورد استناد عرفا، مبنی بر اشاره به قرآن کریم و حضرت رسول اکرم ( ص) از طرف دیگر در آمده، توجه عمیق همه طبقات را به اشعار حافظ می رساند که هر کسی بر وفق سلیقه خود و در طرفداری از حافظ اشعار اورا معنا و تعبیر می کند و این نکته یی است که حسن انتخاب سبک غزلسرایی حافظ را می رساند چه سخن در ایهام گفتن، عمق کلام را بیشتر و به سلیقه های مختلف نزدیکتر می سازد. بیت مقطع این غزل دلالت دارد که در مجلس بزمی ، حافظ شرکت داشته و احتمالاً میزبان آن خواجه تورانشاه بوده و حافظ به عنوان سپاسگزاری این غزل شاد را به نام او کرده است.
شرح جلالی بر حافظ
مینا در ۸ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۴۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶:
جناب غریب الله خان
با احترام
لطفاً بس کنید
این مطلب را نوشتید و چهار بار تکرار کردید ، دوبار آنرا حذف کردند .
باز هم تکرار می کنید؟
خرافات تاکی ؟
غریب الله در ۸ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۲۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶:
غریب الله — تیر 30, 1396 @ 11:09 ق.ظ
توضیح کاملتر از بیت دهم از غزل 256 جناب حافظ شیرازی
(**می دو ساله و معشوق چهارده ساله**)
به نام خدای رحمان . جناب حافظ شیرازی نه بچه باز است و نه …..و هرکس شعرهای او را به سوء و بدی ,تعبیر کند کاملا در اشتباه افتاده است و در غزل256 منظور از می دو ساله منظور مقام تجرد ازصورت می‌باشد که این حالت برای حافظ دوسال طول کشید تا تبدیل به ملکه شد و کامل درنفس شریفشان قرار گرفت و همان طور که از آیت الله العظمی سید علی قاضی و آیت الله شیخ حسنعلی نجابت نقل شده که این دو بزرگوار در اواخر عمر شریفشان، مقام تجرد از صورت را از خداوند رحمان خواستند و مستجاب شد و هر دو فرمودند لا اقل دو سال طول می کشد تا مقام تجرد از صورت برای ما محقق و ملکه شود و کسیکه به مقام تجرد از صورت در او محقق شد همان سخن رسول خدا صلی الله و علیه و آله و سلم که فرمودند سلمان از ما اهل بیت است ،بر چنین شخصی تطبیق پیدا می کند. به نحو اتم و اکمل بر جناب حافظ شیرازی و آیت الله العظمی سید علی قاضی و آیت الله نجابت شیرازی تطبیق کامل دارد. فقط جناب آیت الله قاضی از آن دو بزرگوار کاملتر ودر مرتبه بالاتر داشتند ونیز از نظر ظرفیت واستعداد از آن دو بزرگوار بسیار وسیع تر بودند . وکسی هم که تجرد از صورت برایش حاصل شود چنین شخصی جزء اهل بیت علیهم السلام قرار گرفته و پشت سر چهار ده معصوم علیهم السلام قرار می گیرد و تفضلات الهی اول بر چهارده معصوم علیهم السلام و بعد از چهارده معصوم واز طریق چهارده معصوم به چنین شخصی که تجرد کامل از صورت را دارد، عنایت می شود. و منظور از معشوق چهارده ساله همان چهارده معصوم علیهم السلام می باشد، که جناب حافظ شیرازی به کبیر تعبیر میکند، یعنی بعد از خدا و نوشیدن می دو ساله که همان ( تجرد از صورت که منظورش صغیر بود)می فرماید عنایت چهارده معصوم و همراهی کامل چهارده معصوم مخصوصا علی بن ابی طالب علیه السلام با من ، این فضل کبیر پروردگار در حق من است که مرا کفایت می کند. و نام دیگر تجرد از صورت البته بطور کامل، همان توحید ذات و یا مقام ده درجه ایمان می باشد،که حافظ شیرازی به رمز و کنایه ،این بیت را در این غزل به عنوان بیت دهم اورده و این اشاره به ایمان ده درجه وهمچنین ایمان ده درجه ای خود دارد که از طریق اهل بیت پیغمبر به ایشان عنایت شده است والبته جناب حافظ در جای دیگر هم به این مطلب صریحاً اشاره کرده و انجا که گفتند؛
چهل سال رنج و غصه کشیدیم و عاقبت
تدبیر ما به دست شراب دو ساله بود ؛
یعنی چهل سال ریاضت وسختی را تحمل کردم ونتیجه اش مقام تجرد از صورت را در دو سال در بنده ملکه شد و قرار گرفت ، واین بس مقامی بلند است که دست هر کسی به آن نمی رسد والسلام. این متن از غریب الله می باشد
Comment by غریب الله — تیر 30, 1396 @ 11:18 ق.ظ
سعید اسکندری در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۳۰ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۱۷ دربارهٔ ازرقی هروی » مقطعات » شمارهٔ ۴:
این قطعه در دیوان عثمان مختاری هم آمده است اما علامه همایی در حاشیه‌ی قطعه نوشته است که این قطعه فقط در یک نسخه به نام عثمان مختاری ثبت شده است.
سعید اسکندری در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۳۰ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۰۹ دربارهٔ ازرقی هروی » قصاید » شمارهٔ ۲۵:
این قصیده در دیوان عثمان مختاری هم آمده است.
سعید اسکندری در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۳۰ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۰۲ دربارهٔ ازرقی هروی » قصاید » شمارهٔ ۲۹:
جامه‌ی باغ سوخت بی آتش
شفیعی کدکنی در کتاب صور خیال این تصویر را که ازرقی از پاییز داده است نسبت به شعر پیش از او دارای نوعی تازگی بیان می‌داند
outis در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۳۰ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۳۰ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هیچ است [۱۰۷-۱۰۱] » رباعی ۱۰۱:
اقا از هم دم اشتباه خوندی شما که
کون و فساد هم اشتباه خوندن
دوستمون هم اشاره کردن به اشتباه دیگه
سعید اسکندری در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۳۰ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۰۹ دربارهٔ ازرقی هروی » قصاید » شمارهٔ ۷:
قصیده
سعید اسکندری در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۳۰ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۰۸ دربارهٔ ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۵۳:
جانشین شدن
سعید اسکندری در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۳۰ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۰۷ دربارهٔ ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۵۳:
سردست و مسافتیست تا فصل بهار
شفیعی کدکنی در کتاب صور خیال این مصراع را به علت جانشین فاصله مکانی به جای فاصله‌ی زمانی دارای صور خیال بکر می داند.
سعید اسکندری در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۳۰ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۰۱ دربارهٔ ازرقی هروی » مقطعات » شمارهٔ ۸:
گر بمدح تو کنون هیچ قلم بردارم
این سر انگشت قلم گیر قلم باد ، قلم
بیت زیبایی‌ست به علت بازی که با‌واژه‌ی قلم کرده در جناس تام و تکریر
آیینه در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۳۰ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۱۱ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷:
سخن بزرگان است و بر زبان من عاریت
حق توفیق استقامت به همه ما عنایت فرماید
همایون در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۳۰ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۲۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۷:
با احترام به ساحت بلند شعر و ادب ایران زمین
شرح سرخی بر حافظ نظر برخی دوستان را خلاف نظر خود خوانده و معتقدند با گفتمان به حافظی که خود می شناسند خواهند رسید. ای کاش کمی درباب شخصیت حافظ از دیدگاهتان سخن میگفتید تا راهنما و راهگشای ما باشد و زودتر به نتیجه برسیم.
پیشتر هم در حاشیه‌ای(47) عرض کردم, نمی شود برای شناخت درست و پی بردن به افکار حافظ به تاریخ و وقایع عصر او اکتفا کنیم. هرچقدر هم که تاریخ را درست ورق بزنیم, وقایع را دقیق بررسی کنیم باز هم نمی توانیم از این مسیر بدرستی به مضمون و مفهوم اشعار حافظ پی ببریم. تاریخ بما میگوید حافظ این غزل را در روزگار شاه شجاع سروده است. اما محال است بتواند از حس و حال حافظ و آنچه که در سر او بوده کلامی بما بگوید.
دوستان و عزیزانی که حافظ را نه با مطالعه و تحقیق در وقایع عصر, بلکه با مطالعه ی مستمر اشعار او شناخته و با ایدیولوژی آن بزرگمرد آشنا هستند خوب میدانند که اغلب این وقایع و همنشینی ها با دولتیان, بهانه ای بوده تا حافظ کلام خود را در راستای افکار و عقایدی که داشته است بیان کند. بنده از اشاره به مخاطب ابیات نخست غزل بطور واضح, صرف نظر و به این موضوع بسنده میکنم که؛ هیچ مخاطبی در مقام منزلت چون ستاره ای هرچقدر هم درخشان, یارای رقابت با ماه را از منظری که همه ی ما از جمله شاعر می بینیم, ندارد. مگر به طعنه...!
و چون عاقلانه بنگریم, هیچ نگار مکتب نرفته ای نیز یارای رقابت با هیچ مدرسی را ندارد. شاید برای آموختن و یاد گرفتن برخی علوم, نیروی ذهن کفایت کند و نیاز به سواد خواندن و نوشتن نباشد اما این نوع فراگیری محدود است و برای آنکه بتوان اینگونه مسیله آموز شد و در حل مسایل فایق آمد, باید مدام مشاوره و راهنمایی گرفت, درست شبیه مخاطب مجهول قصه ی ما که هنوز مرددیم سواد داشته است یا نه!
القصه...حافظ طناز است. در این بیت و خیلی ابیات دیگر طنازی می کند. از جمله؛ اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را بخال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را...
اغلب ما در این بیت نیز به اشتباه به تحقیق و تجسس در تاریخ می پردازیم تا ترک شیرازی را بشناسیم یا از موقعیت سمرقند و بخارا در آن روزگار مطلع شویم. و یا حافظ را چنان عاشقی می پنداریم که حاضر است ایالتی را به ترک شیرازی در قبال دلدادگی ببخشد! در صورتیکه کلام, کلامی طنزآمیز است و وضع زندگی حافظ بر همگان روشن. کافیست حافظ را خرقه پوش تصور کنیم که پس از خواندن این بیت خنده ای مستانه میزند. تا مفهوم کلام برایمان روشن تر شود.
پایدار باشید و اشعار حافظ را با تأمل و تعقل بیشتر بخوانید.
بابک چندم در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۳۰ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۲۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶:
جناب! غریب الله جان،
این غریب الله یعنی چه؟
نکند خدای نکرده منظور قریب است؟...
نادر.. در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۳۰ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۵۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۸۱:
اندرآمیزید...
فرهنگ در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۳۰ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۵۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۷:
آرزو جان
معنی اون بیت در تکمیل بیت قبل هست می‌فرماید اگر خداوند از روی کَرَم بخواهد تمامی مُلک‌ها و گنجهای روی زمین را به من ببخشد من سجده میکنم و میگویم از این ها همه، همان عشق فلانی (عشق حضرت حق) برایم کفایت میکند . در غزل دیگر فرموده:
سودای آن ساقی مرا
باقی همه آنِ شما
حمید زارعیِ مرودشت در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۳۰ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۲:۳۳ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۵:
منظورم بیت سوم و بیت چهارم بود. اشتباه نوشتم مصرع***
khayatikamal@ در ۸ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۰۳ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۵۹۷: