Babak در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۳۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۳:
این شعر را جناب استاد محمدرضا شجریان خوانده اند که به "شیخم به طنز گفت" معروف است
Babak در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۳۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۳:
من ترک عشق بازی و ساغر نمی کنم
صد بار توبه کردم و دیگر نمی کنم
باغ بهشت و سایه طوبی و قصر حور
با خاک کوی دوست برابر نمی کنم
تلقین درس اهل نظر یک اشارت است
کردم اشارتی و مکرر نمی کنم
هرگز نمی شود ز سر خود خبر مرا
تا در میان میکده سر بر نمی کنم
شیخم به طنز گفت حرام است می، مخور
گفتم به چشم، گوش به هر خر نمی کنم
پیر مغان حکایت معقول می کند
معذورم ار محال تو باور نمی کنم
این تقویَم بس است که چون زاهدان شهر
ناز و کرشمه بر سر منبر نمی کنم
ناصح به طعنه گفت برو ترک عشق کن
محتاج جنگ نیست برادر نمی کنم
حافظ جناب پیر مغان مأمن وفاست
من ترک خاک بوسی این در نمی کنم
اشرف در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۳۳ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۳۴:
باسلام
لطفا در مصرع چهارم " می" را از ردیف حذف کنید
۷ در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۰۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:
زنده باشید.
۷ در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۰۳ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱ - یکشب با قمر:
اصغر خان"او را چه به شهریار" یعنی "این با آن چه نزدیکی دارد؟"نزدیک نیستند!
ربطی به نژاد و تفاخر ندارد.
در این سالیان از بس ملت کوچه باغی نوشته اند یک چمله درست چه فتنه ها که برپا نمیکند.
ولی فیضی اصل در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۰۶ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ اشعار ترکی » گئتمه ترسا بالاسی:
مصرع اول بیت پنجم از لحاظ وزن به نحوی که نوشته شده است مشکل دارد:
ننه قارنیندا سنله ائگیز اولسایدیم اگر
در صدای خود استاد هم این مصرع به صورت زیر خوانده می شود:
ننه قارنیندادا سنله ائگیز اولسایدیم اگر
و یا برای رعایت وزن شعر می توان این مصرع را به صورت زیر خواند:
ننه قارنیندا سنینله ائگیز اولسایدیم اگر
و یا
ننه قارنیندا سنیله ائگیز اولسایدیم اگر
مینا مرادی در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۰۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:
چه توضیحات جامع و روشنی.
سپاس...
لطف نمودید.
قدح تان پر می باد
حمیدضا صادقی در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۴۶ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۶:
آهنگ شور عشق (عشق شوری در نهاد ما نهاد) اثری است از استاد علیرضا افتخاری که در سال 1374 در قالب آلبومی به همین نام منتشر شده است. آهنگسازی این اثر بر عهده استاد فریدون شهبازیان بوده است و شعر آن نیز از فخرالدین عراقی از شاعران قرن هفتم هجری می باشد. این آهنگ در قالب عرفانی می باشد و در دو سبک بیات اصفهان و کر اجرا شده است که در لیست آثار اجاره شده نبود که اضافه کنم.
۷ در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۲۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:
برخی جانت شوم که شمع افق را
پیش بمیرد چراغدان ثریا
من پیشمرگت شوم همچون پروین که با برآمدن خورشید ناپدید میشود.
ثریا=پروین=هفت خواهران
از صورتهای فلکی که از بیش از 200 هزار ستاره تشکیل شده که به سبب فاصله بسیار دور از زمین تنها هفت تا از آنها دیده میشوند که به این گروه هفت خواهران یا هفت پیکر گویند
در افسانه های یونانی خوشهٔ پروین، هفت دختر Iapetus(اطلس)پادشاه شهر آتلانتیس بودند که اوریون (صورت فلکی شکارچی) به دنبال آنها بود که برای فرار و رهایی به صورت هفت کبوتر در آمدند.
نادر.. در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۲۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۲۹:
هر که چون ماهی نباشد، جوید او پایان آب
هر که او ماهی بود کی فکرت پایان کند؟..
سیاوش در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۲۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱۹:
ضمن سلام محضر دوستان گرامی نظر بنده در مورد کلمه سخی یا سخن بودن در مصرع اشاره شده به کلمه قبل از آن کلمه است که اگر کلمه قبل جز باشد کلمه بعدی باید سخن نوشته شود ولی اگر آن کلمه از باشد بهتر است سخی نوشته شود.
... در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۱۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۸۳:
دوست من
روحانی کیه؟ کدخدا چیه؟ حاشیه و چای از کجا اومد؟ از چی صحبت می کنید؟
من میگم شعر مولانا چطور میتونه به حرف کسی تلمیح داشته باشه که چند صد سال بعد از خودش زندگی می کرده؟
من تاحالا فکر می کردم تلمیح به یک واقعه یا سخن مستلزم تقدم تاریخی اون واقعه یا سخن نسبت به شعر و قاعدتاً شاعر اون هست، چون شاعر باید از امری آگاه باشه که بتونه در شعرش به اون امر اشاره کنه. اگر اشتباه می کنم راهنماییم کنید لطفاً.
با احترام.
علی محتشم در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۱۹ دربارهٔ وحشی بافقی » فرهاد و شیرین » بخش ۱۰ - گفتار در چگونگی عشق:
یادم می آید سالها پیش در جمعی یکی از دوستان با استناد به این شعر ادعا میکرد که جناب بافقی، از اسرار انرژی اتمها و هسته ی متشکله ی آنها آگاهی داشته و یکی میل است با هر ذره رقاص را اشاره به میل حرکت پروتن و نوترون به دور هسته ی اتم، تعبیر میکرد، از اشعار شعرای پارسی گو مصادره به مطلوب های اینچنینی زیاد صورت پذیرفته اما مسلما اینها همه از کج اندیشی و کوتاه بینی ماست؛ ما گمان میکنیم که دانستن اسرار اتم خیلی مقام شامخی به وحشی بافقی میدهد و ما هم در کلاسها و جمع های ادبی کمی از این شمخ را بخاطر کشف این منظر جدید از بافقی، به خودمان متوجه خواهیم ساخت.
ای دریغ که تمامیت این شعر صدها و هزاران برابر بالاتر از این خرده فهم های ماست، میلی که وحشی از آن سخن میگوید یک راز بسیار بزرگتر از اسرار اتم هاست، این میل میل به حرکت از کثرت به وحدت است ، همان میلی که این روزها با سر و صدای زیاد از بطن وجودمان بیرون کشیده شده، میلی که تمام ذره های حیات در پهنه ی کائنات خدای را به حرکت به سمت مقصد خاص خویش می کشاند.
مقصد الهی او، پرواز در آسمان آگاهی حضور، اینکه بدانیم"من هستم" متقدم است بر " من چه هستم " من چه هستم معمولا به چیزهایی که داریم ختم خواهد شد و آنقدر اسفل است که راه زیادی تا به عالی در پیش دارد...
اما "من هستم" در نهایت به حضور ختم میشود، میل درونی تمام طبقات آگاهی میل به حضور است، و بازی این چرخ گردون تنها برای حرکت در طبقات آگاهیست، اینکه حرکت کنیم و هر لحظه خود را در به خویشتن خویش نزدیکتر سازیم، این میل در سنگ ایستایی می آفریند چرا که حرکت او در پهنه ی آگاهی ، ایستایی و دوام است، او هوشمندانه در جای خود ایستاده وگرنه متلاشی خواهد شد برای بازی در آگاهی اسفل تر، اما همین میل تکوینی در حیوان حرکت می آفریند، میل همان میل است حرکت این میل در پرده های آگاهی مختلف است که نمایش های متفاوتی به ظهور میرساند.
اینکه شاعری بتواند تمام این معنا را با چینش محدود کلام، بر صورت عیان قلم و کاغذ به رشته ی تحریر درآورد و از آن بگوید کجا و دانستن از سر اتمها کجا، اتم کجای قصه ی دلنوردیهای جناب بافقی در آفاق و انفس جای دارد؟شاید تنها در یک سطر اول از دیباچه ای به بلندای آسمان عرفان.
رنگارنگ در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۰۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۸۳:
از " نروفیا " است، درست می فرمایید.
رنگارنگ در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۵۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۸۳:
جناب نروفیای کم رنگ
این فن آوری بی صفری که پدران سرفراز ما به جهان هدیه کرده اند به پیدایی نمی آمد.
و چهار سال در سرگذشت مردمی که از تاریخ کهنسال تر است عشری ازثانیه هم نیست.
nabavar در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۵۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۸۳:
این نوشتار نباید از روفیای بانوی ما باشد
گمانم از روفیای دروغین است .
روفیا در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۰۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۸۳:
جناب رنگارنگ پر ز رنگ!
به عمل کار بر آید به سخندانی نیست!
اگر ترجیح میدهید داده های کدخدا را پیش کش کنید همین الان تکنولوژی که با آن سرگرم حاشیه خوانی و حاشیه سازی!! شده اید را ببوسیدو به کناری بگذارید و به همان زمان قاجار که تخصصتان است دلمشغولیی بیابید!
در ضمن نوشیدن چای را کنار نگذارید چون ممکن است این خندیدن از سرعجز و ناتوانی چهار سال دیگر طول بکشد!
عبدالله در ۸ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۲۲ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » مثنویات » شمارهٔ ۱۵ - قمرالملوک:
گویا این شعر را پژمان بختیاری برای قمرالملوک سروده که به اشتباه، به دیوان ملک الشعراء بهار راه یافته
عبدالله در ۸ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۲۱ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » مثنویات » شمارهٔ ۱۵ - قمرالملوک:
در جایی خواندم که این شعر را پژمان بختیاری برای قمرالملوک وزیری سروده و به اشتباه به دیوان ملک الشعراء بهار راه یافته
مینا مرادی در ۸ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۲:۴۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۶: