حسین در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۴۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۱۳:

در بیت آخر مصرع دوم نگسلد درست است یعنی ّپاره نشود ونسکلد غلط است با پوزش وبا تشکر از زحماتتون

نادر.. در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۳۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۱:

ای بستگان تن به تماشای جان روید..
تبریک بر دوستان عزیز گنجوری...

بیگانه در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۴۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۳:

بی عمر زنده‌ام من و این بس عجب مدار...
روز فراق را که نهد در شمار عمر...

مریوان در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۵۴ دربارهٔ کمال‌الدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۸ - و له ایضا فی رمد عینه:

قصیده‌ای که اینجاست ایرادهای تایپی فراوانی دارد، ایرادهایش را از روی چاپ بحرالعلومی می‌نویسم به این امید که اصلاح کنید و کاربران از خواندن این شعر زیبا لذت ببرند.
بیت چهارم: به‌جای «تیغبا»، «تیغ‌ها».
بیت ششم: به‌جای «بیکاره»، «یکباره».
بیت سیزدم: به‌جای «شده»، «شد».
بیت سی‌ویکم: به‌جای «آبلد»، «آبله»
بیت سی‌وششم: به‌جای «نفخ»، «نفح» و به‌جای «منطقی»، «منطفی»
و در بیت ماقبل پایانی به‌جای «اتن»، «این».

بابک در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۴۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۴۱:

دوستان فرهیخه کسی معنای بیت دوم و سوم رو میدونه؟ با تشکر

سهیل قاسمی در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۱۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۱:

کار ِ خود گر به کرم بازگذاری حافظ...
اگر کار خود را به کَرَم واگذار کنی.
بازگذاری اینجا درست مثل واگذاری امروز به کار رفته. یعنی اگر کار ِ خودت را به کَرَم واگذار کنی...

محمد طرفی در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۵۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۹۵:

من واقعا دلگیر و ناراحتم از کسانی که هنرمند جوان ایران زمین مون رو «شعر دزد» خطاب می‌کنند! منظورم حمید هیراد هست که الحق الحق این ابیات رو آنقدر زیبا اجرا کرده و پیشنهاد میکنم حتما دوست دانلود کنند و از لفظ شعر دزد پرهیز کنند زیرا ما هدفمون پیشرفت هنر هست و در میان هنر نباید دعوایی وجود داشته باشه...
موفق باشید و درود بر هنر ایران زمین

برگ بی برگی در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۱۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۲۷ - در بیان آنک صفا و سادگی نفس مطمنه از فکرتها مشوش شود چنانک بر روی آینه چیزی نویسی یا نقش کنی اگر چه پاک کنی داغی بماند و نقصانی:

خانم گلنار ، همان بگشاد صحیحه و به معنی باز کردنه و همینطور که HSفرمودند توسط دکتر سروش تفسیر شده و در کل در ارتباط با فلاسفه میباشد که از دیدگاه مولانا وقت خود را تلف میکنند زیرا با باز کردن گره به گره دیگری برخورد میکنند و در انتها نیز درصورتیکه که گره آخر را باز کنند درون کیسه خالیه و چیزی نصیب فیلسوف نخواهد شد که البته چنین نخواهد شد زیرا که با بازگشائی یکی از رازها و گره ها رازهایی دیگر صف کشیده و منتظر رمزگشایی هستند.

MAYaghoubi در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۴:۲۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۰:

با سلام. در بیت 5 مصراع دوم در نباشد، بصورت درن باشد نوشته شده است. لطفا تصحیح فرمایید.
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

همایون در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۵۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۶۱:

غیر از عشق و مستی هر کار دیگری که انسان بکند در چارچوب هستی و به حکم آن بوده ومسیری خودبخودی را پیموده است، شامل علم وعمل و حکم و حکمت و همه امور زندگی
مستی و شیشه شکنی که کنایه از کنار گذاشتن عقل و محدودیت های آن است و در افتدن با شیشه گر که سلطان هستی است که خود سوی ما آمده است آن هم مست بطوریکه کمر پادشاهی را از روی مستی در راه انداخته و حال با ما همنشین و هم پیاله گردیده است، تنها نصیب عاشق می شود
پادشاه هستی از روی مستی آفریدگاری می کند نه از روی عقل و فرمول
عاشق هم با مستی عاشقی میکند نه از روی عقل و حساب و کتاب ونیازی به تاج ندارد بلکه حس او این گونه مانند سلطان همه سلطانان است
این گونه انسان در کان زر و شکر است و چون طوطی روحانی سخنان زیبا ماننداین غزل می گوید
این روش همواره نو است و کار های نو وتازه می کند و سخنان نو می آورد

برگ بی برگی در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۲۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷:

آنچه مسلم است خواجه ای در منتهای موفقیت های دنیوی که دنیا به کامش بوده است و با خر یا همون منهای ذهنی و هم هویت شدگی های خود سرخوش زندگی میکند ،
شکست عشقی زمینی پر و بالش را شکسته و از عشق عایشه نالان و گریان شده .
این خواجه با خر خشه ،شد پر شکسته چون پشه
نالان ز عشق عایشه ، کابیض عینی من بکا
و این خواجه با دست وپا که همیشه برای کار های خود به دست و پاهای خود متکی بوده به سزای اینکه دل های زیادی را شکسته امروز از قضا پایش شکسته و اوضاع بر خلاف میل و حرکت وی پیش رفته است . ولی باید این اتفاق و شکست عشقی را از عنایتات خداوند بداند چرا که عشق مجازی و دنیوی راهی است برای رسیدن به عشق حقیقی که عشق به پروردگار میباشد.
همانگونه که جنگجو شمشیری چوبی برای تمرین به پسر خود میدهد تا پس از خبره شدن در جنگاوری به رزم برود این عشق های زمینی تمرین و ممارست است برای عشق حقیقی .

فخر در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۱۸ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۹۳ - هفت شین:

در بیت «گوید دور گوشه‌نشینی بسر رسید●باید بهار جامهٔ خدمت به برکند» به نظر میرسد واژه ای مثل «که» از مصراع نخست -پس از واژه ی «گوید» و پیش از واژه ی «دور»- ساقط شده که پس از رجوع به متن در صورت صحت حدس من، باید اصلاح شود چراکه وزن مصرع در حالت کنونی مغشوش است.

احمد محمود امپراطور امپراطور در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۵۱ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۴۷:

درود و مهر.!
عقل از فســونِ نفس، ندارد بر آمدن
بیچاره است مرد، چو زن گریه می‌کند
بیدل رح

ستایش در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۳۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۹:

سلام؛خسته نباشید...
از کجا میشه معنی این شعر رو پیدا کرد؟
ممنون میشم جواب بدید.

برگ بی برگی در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷:

در بیت دوم مصرع اول بنظر میرسه "آو" اول اضافه است .یک بیت به آخر نیز در مصرع دوم
کژدم اشتباه تایپ شده
باسپاس از گنجور

علی احمدی شیخ شبانی در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۵۶ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۸:

کمتر در زبان پارسی شعری با چنین معانی سنگین به چشم می بینیم .

سیدجابر در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۳۴ دربارهٔ سعدی » مواعظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱:

باسلام
سعدی شیرازی اهل سنت و شافعی مذهب و پیرو کلام تصوف اشعری بوده است چون ایشان در مدرسه نظامیه بغداد درس فقه شافعی و حکمت خوانده اند و بر ادبیات عرب مسلط بوده است و به شیخ سهروردی صاحب کتاب عوارف المعارف ارادت زیادی داشته اند و در مدح خلفای عباسی و مدح ابوبکر بن سعد زنگی حاکم شیراز و همچنین خلفای راشدین اشعاری زیادی سروده د در کتاب ارزشمند بوستان در باب تربیت وضو گرفتن اهل سنت را کاملا شرح میدهد : به طفلی درم رغبت روزه خواست

سیدجابر در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۲۱ دربارهٔ شاه نعمت‌الله ولی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۴۷:

باسلام آقا روفیا
ببین برادر بزرگوار ما باید تعصبات مذهبی را کنار بگذاریم من خودم شیعه هستم و تعصبی روی مذهبم ندارم اما مذهب عموم شعرا و عرفای ما که گنجینه های فرهنگی ما هستند تسنن بوده است و بجز جناب ناصرخسرو که شیعه اسماعیلی بودند و بجز دقیقی طوسی که زردشتی بوده اند بقیه اهل سنت و جماعت بودند چون عموم مردم ایران بجز اقلیتی بسیار کم، اکثرا مذهب شافعی و حنفی داشته اند و پیرو کلام اشعری بوده اند و مثلا اگر شما در آثار سعدی شیخ اجل بگردید در بوستان و قصایدشون اشعاری در مدح خلفا می بینید و در بوستان طرز وضو گرفتن خودشان را بیان کردند در باب تربیت (به طفلی درم رغبت روزه خواست) - در مورد حضرت شاه نعمت الله هم همینطور چون در سه قسمت مدح خلفا گفته و در قطعاتش گفته : از شافعی و ابوحنیفه / آئینه خویش پیش دارم ....
در نتیجه این مسائل مذهبی مهم نیست چون "ما قال" از "من قال" مهمتر است : پرسید ز من دلشده ای دین تو چیست/ آزادگی و صلح و صفا کیش من است

نادر.. در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۴۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۹۵:

دوست عزیز، توانای دانا
معادل وزن "مستفعلتن" می تواند "فٓعلُن فٓعٓلُن" باشد..

م. طاهر در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۲:۵۳ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » کیقباد » بخش ۴:

سلام
دوستان گرامی محمد و زرهی
"بیابیم بهره به هر دو سرای" صحیح است و منظور فردوسی آنست که بهره ای که در دو سرای خواهیم یافت چیزی نیست جز "زخم شمشیر و خشم خدای" و اگر کمی آرایه های شعری را کنار بگذاریم میشود: بهره ای که در دو سرای می یابیم زخم شمشیر (در این سرای) باشد و خشم خداوند (در آن سرای).
البته اگر سرودن این بیت را به سخنوری چون سعدی می سپردیم چه بسا اینگونه از آب در می آمد:
بجز زخم شمشیر و خشم خدای
نیابیم بهره به هر دو سرای
همواره شاد و سربلند باشید
م. طاهر