nabavar در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ دی ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۴۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۷:

نیارد همه جا به مانای نیاورد نیست
در بیت :
بدو گفت کای نام بردار شیر
همانا که پیلت نیارد به زیر
نیارد معنای تحمل نمی کند {تاب ندارد} می دهد

محمد در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ دی ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۳۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۲۵:

بلہ درستہ
نمایش عروسکی ساختہ شدہ توسط بہروز قریب پور در لحظہ ی دیدار شمس و مولوی از تعدادی از ابیات غزل استفادہ شدہ کہ واقعا انتخاب ابیات و صدای بی نظیر اساتید شجریان و معتمدی یک نمایش شاہ کار را درست کردی

رضا از کرمان در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ دی ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۰۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۷۱:

سنور عزیز
باسلام ضمن عذر خواهی ازتمامی سروران وبزرگان صرفا برای بی پاسخ نگذاشتن شما دوست گرامی
لابد شک ندارید که ما همه انسانها متشکل از دو بعد روحانی وجسمانی میباشیم جدا از بعد جسمانی بعد روحانی ما ذره ای از روح وذات پاک خداوندی است که در درون ما برسم امانت بودیعه نهاده شده است که تمامی هویت ، عزت،حیات وهستی ما مربوط به همین بعد فراموش شده ماست که.با جداشدن آن از کالبد خاکی، ما تبدیل به لاشه ای متعفن میگردیم ودر طول حیات وظیفه اصلی ما حفظ همین امانت الهی است وبدلیل تاثیر پذیری ما پس از تولد از خانواده ، اجتماع ،عقاید وباورهای فکری ودیگر عوامل کم کم بعد روحانی جایگاه اصلی خود را از دست میدهدو غالب انسانها فقط به بعد فیزیکی وجسمانی خود توجه دارند بقول حضرت حافظ

در کار گلاب وگل حکم ازلی این بود///کاین شاهد بازاری وین پرده نشین باشد

یا بگفته حضرت مولانا در مثنوی شریف

نیست را بنمود هست ومحتشم////هست را بنمود برشکل عدم

از طرفی چون خداوند عشق محض است به کل کاینات جهت رسیدن به قرب الهی وایجاد فضای یکتایی ما نیز راهی جز عشق ورزی ،مهر پروری ، بذل شادی مثل خود خداوندبه تمامی هستی نداریم واین همان پر وبال رسیدن به کمال وجودی ماست ودیگر نیازی به دستگیری ونردبان دیگری نیست از طرفی ما بواسطه دلبستگی وهم هویتی با جهان مادی فقط فرم مادی انسانها یا بهتر بگویم کل اشیا، را میبینیم وبه آنها هویت میبخشیم واین نحوه نگاه ماتعیین کننده است که کدام جنبه قضیه مشاهده گردد وکدام جنبه مستور بماند وحتی علم فیزیک نیز بر این مدعا صحه گذاشته آنجا که میگوید هر کوانتوم در لحضه قادر است هم به صورت موج یا ذره دیده شود واین بستگی به ناظر دارد ودر یک کلام گذشتن وچشم پوشی از جهان فانی وکسب مقام فقر تنها راه صعود ورسیدن به مقام قرب الهی است

باسپاس 

همایون در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۱۰:

دزدی و دزد از معنی‌‌های ویژه است که جلال دین بسیار آنرا بکار می‌‌گیرد
چرا که هستی‌ را و بودن را و انسان را که عاشق فهمیدن اسرار است بدون این کلید واژه‌ها نمیتوان دریافت
هنر جلال دین همانا یافتن و بکار گیری این واژه‌های یگانه است تا مفهومی گسترده چون عشق را بتوان کمی گشود
قمار و دزدی از خانواده عشق است همانگونه که محاسبه و تجربه و استدلال از تبار عقل
دزدی در چهار چوب عقل و محدودیت و مالکیت کاری است نا پسند ولی در نا محدودی و بی‌ نهایت و فراوانی که از دنیای پیدایش و آفرینش است بسیار پسندیده
اینجا ولی دزدی نه به عاشق که به معشوق نسبت داده می‌‌شود که شیرینی‌ و راز ورزی آنرا صد چندان میکند
اینجا دزدی به عکس نه تنها آسیبی به کسی‌ نمی‌‌رساند بلکه موجب افزایش میگردد هر چه از هستی‌ بدزدی دارایی آن بیشتر می‌‌شود و خود هستی‌ هم دائما می‌‌دزدد
همان گونه که دانشمندان هر چه از هستی‌ به دانش خود می‌‌افزایند باز به نادانسته‌های هستی‌ افزوده می‌‌شود
بی‌ مرزی و بی‌ نهایت بودن از خواص عشق نیز هست که در انسان کار می‌‌کند

۷ در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۵۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۷:

سخن دراز کشیدیم و همچنان باقیست
که ذکر دوست نیارد به هیچ گونه ملال
همانگونه که پیشتر آورده شد نیارد در نیم بیت دوم همان نیاورد است که از ریشه آردن است که خود کوتاه شده آوردن باشد.
هرانکس که از دادگر یک خدای
بپیچد نیارد خرد را به جای
فردوسی
خردمند باید دل پادشا
که تیزی و تندی نیارد بها
فردوسی
چو کار گذشته نیارد به یاد
زید شاد و ما نیز باشیم شاد
فردوسی
بدو گفت کای نام بردار شیر
همانا که پیلت نیارد به زیر
فردوسی

فرزاد در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۴۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰:

در پاسخ به پرستو:
نه شاید اول اینطور به نظر برسه ولی شعر درسته! اگر اشتباه نکنم منظور از "خط" همون "خطا" در این شعر باشه : سعدی دگر بار از وطن عزم سفر کردی چرا?/از دست آن ترک "خطا" یرغو به قاآن میبرم... خطا اسم یک مکان و سرزمینه... در این شعر هم "سبزه ی خط" خونده میشه فک کنم و با توجه به اینکه در مصرع بعدش که میگه "سبزه ی صحرایی" پس اونی که شما مدنظرتون هست اشتباهه...
البته این برداشت و نظر بنده است.

جعفر مصباح در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۰۶ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲:

بیت دوم 'میآوری سر بسته ...'

جعفر مصباح در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۰۰ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲:

ز زلفت زنده می ‌دارد صبا انفاس عیسی را
ز رویت می‌کند روشن خیالت چشم موسی را
ریاح عنبر است یا گل دراین شعر خیال انگیز
زعهد باستان میآری سربسته عِزرای شکیبا را
تو گشتی هفت شهرعشق را، بیابی درگهش را
که این گفت تو یاد آرد نگاه وامق عذرا را
تو بوی زلف شنیدی از آن جان مسیحایی؟
به درگاهش نظر کردی تو دیدی یار روشا را؟
نمود او گوشهُ چشمی؟ تو دیدی روی زیبا را؟
ترا شیدا نمود، آنک شنیدی صوت شیوا را؟
اگر جز در خیالت او نه شد پیدا، نه کن پروا
بسی حاصل زمرغانت دراین سلک خیال ما را
ج.م.

محدثه در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۵۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۶:

غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم

۷ در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۳۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۱:

امان از دانشگاه آزاد امان

دکتر محسن امینی یگانه در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۵۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۱:

وقتی بیمار با طبیب و پزشک خودش راستگو نیست پس پزشک که خدا هست ناتوان از درمان بیماری است یعنی عاشق که بیمار است باید راستگو باشه چون معشوق او همان طبیب اوست هرچند عاشق دروغگو است اما حق و مشعوق با اینکه عاشقش و بیمارش را از بالا نگاه میکنه و متوجه دردوغ عاشقش میشه اما فرصت بهش میده تا یه کمی دیگه به خودش نزدیک بشه

nabavar در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۲۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۲:

مَخُسب makhosb به مانای نخواب است { بیدار باش}

سارا در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۲۱ دربارهٔ اقبال لاهوری » جاویدنامه » بخش ۴۱ - نوای طاهره:

این شعر را علاوه بر اجرای فوق‌العاده‌ی محسن نامجو، مامک خادم؛ از خوانندگان ترک، نیز به زیبایی اجرا کرده است.

کمال داودوند در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۴۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳:

5594

سیما در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۵۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۲:

معنی مخسب و تلفظ آن چیست؟

reyh در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۳۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۰:

متن شعر فوق العاده س و هادی پپاکزاد به قشنگ ترین شیوه خوندش*-*

نادر.. در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۱۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۵۶:

به گه وصال آن مه چه بود خدای داند
که گه فراق باری طرب است و جان فزایی..

روفیا در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۱۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۶:

دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش
بیچاره ندانست که یارش سفری بود
Heart wanted to settle down in this city
as here smelled him
! Poor my heart
did not know its sweetheart was a passenger

دکتر علیرضا محجوبیان لنگرودی در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۴۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۹:

با سلام ، اینکه اردیبهشتیان سزاوار بهشت اند تنها معجزه ای است که برازنده حافظ است جادوی کلامش مصداق آن سحر حلالی است که درباره شعر اذعان کرده اند . گوارایش باد. از پس غبار قرن ها به روح بلندش درود میفرستیم و به معجزه شعر پارسی ایمان می آوریم

نگاه در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۲۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۰:

در نورت ای گزیده، ای بر فلک رسیده
در مصرع فوق عدم وجود فاصله ی مناسب بین گزیده و ای در متن ارائه شده در گنجور باعث بد خوانی و بدفهمی می شود. لطف بفرمایید اصلاح کنید. سپاسگزارم.