ولگرد در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۱۶ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی کی‌کاووس و رفتن او به مازندران » بخش ۱:
طبق نسخه های مسکو و ژول مول, بیت هفتم گر او بفگند فر و نام پدر تو بیگانه خوانش مخوانش پسر , آمده.
همچنین مصرع سوم شود برگ پژمرده و بیخ سست آمده , بیخ مست وزن شعر را بهم میزند لطفا تصحیح کنید.
سعید ا...ی در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۱۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۷:
درود
به قول ده ها صاحب نظر غزل های حافظ زمان خودش مشهور بوده
معنی این بیت هم اینه که
خود حافظ در مجالسی که آهنگ سازان و آواز خوان ها از شعرای او اهنگ و تصنیف می ساختن و اجرا می کردن شرکت می کرده
دلم از پرده بشد حافظ خوش گوی کجاست
تا به قول و غزلش ساز و نوایی بکنیم
امیرحسین در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۴۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۲:
این غزل رو استاد لطفی هم اجرا کردند..آلبوم گریه بید
ایمان در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۳۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » ترجیعات » سی‌ام:
مطمئنا این اشعار گرانقدر مولانا در وصف شمس تبریزی نشسته شده که اصن توش شکی نیست ولی چون مولانا به گونه ای شعر میگه که میشه هزاران برداشت کرد از این اشعار و ابیات واسه همین من یواش یواش دارم به این فکر میکنم که خودش شمس تبریزی یک نماد برای یک انسان کامل هستش و چون تنها انسان کاملی که میتونه زمان زندگی مولانا زنده بوده باشه امام زمان عج هستن من اینطور فکر میکنم که شمس تبریزی یا واقعا خود امام زمان بودن یا اگه یه انسان دیگری باشند از یاران امام زمان بودند به هر طریق ایشون نماد امام زمان هستند
حافظ در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۵۶ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴:
دوستان عزیز این شعر جواب کامل به مولوی بلخی است و کاملا هم قافیه است و اشارت هایی هم کرده است
در ضمن بنده جایی نخوانده ام که سعدی و مولوی!!! دیداری داشته باشند!!
در ضمن مولوی ایرانی نیست بلکه مولوی بلخی ست نه ایرانی
خواهشا مصادره به منفع خود نکنید
با سپاس
علی در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۵۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۰۴:
نوای گرم سپیده رئیس سادات و پنجه رضا قاسمی در آلبوم MusiQue Du Monde
ج م در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۱۲ دربارهٔ عمان سامانی » گنجینة الاسرار » بخش ۲:
بیت سوم از آخر، مصرع اول:
"بوقانع " به "بو قانع" تبدیل شود
منصور در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۵۹ دربارهٔ اسدی توسی » گرشاسپ‌نامه » بخش ۳۴ - رزم چهارم گرشاسب با هندوان:
درود.( بشکتند) در بیت 41 یعنی چه؟
بهزاد علوی (باب) در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۱۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۶۸:
بیت 5
گر جفت شوی ای حس با آنک حست کرد او
وز غیر بپرهیزی باشی سلطان ای جان
حست = حس تو = تو را حس
بهزاد علوی (باب) در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۵۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۱۳:
با غرض ادب و کمال احترام بیت 6 را به این صورت خواندم:
گاو بر این چرخ برین گاو دگر زیر زمین
زین دو اگر من بجهم بخت بود چنبر من
Niayesh در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۱۲ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۹ - حالا چرا:
دوست عزیزی داستان زندگی استاد شهریار رو برای من تعریف کرد و در آخر هم این شعر بسیار زیبارو خوند و باعث شد من بخوام دنبالش بگردم.
خیلی اتفاقی به نظرات بقیه عزیزان برخورد کردم و مشغول خوندن شدم !
بارها دیدم نوشتن که اینها به تقلید از حافظ بوده و رشته دانشگاهی به اسم غزلیات شهریار نیست و خلاصه این چیزا .
خوب من یه نوجوون بیشتر نیستم و تخصصی هم ندارم ولی نظر من اینه:
شاید از حافظ تقلید میکرده ! ولی کی اهمیت میده؟! مهم شعرشه مهم اینه که به دل میشینه ، مهم اون حس خوبِ اون شورِ عشق و اون بیمِ نا امیدی شعر مهمه ، نه این چیزا !
درسته از نظر تخصصی حرف عزیزان دیگه صحیحه ولی قلبِ یک انسان به تقلید کردن اهمیتی نمیده !
و در آخر ، آرزوی سلامتی برای همه!
میلاد در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۰۸ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » از ازل نوشته [۳۴-۲۶] » رباعی ۲۹:
کلید واژه ی این دو بیتی هفت وچهار است. هفت به معنای هفت بهشت و یا هفت طبقه بهشت است که به ترتیب از باور شروع میشود و بعد ایمان و بعد یقین و بعد اعتماد بعد شروع معاشقه وبعد عشق خالص و بعد دوستی یا یکسانی با رب. و چهار به معنای چهار جهنم است که که طبقه ی اول ترس است و طبقه دوم ترس از ترس که میشود وحشت و طبقه ی سوم وحشت از وحشت کردن که میشود خوف و طبقه چهارم ظلمات یا تاریکی محض یا کوردلی.اشاره به این طبقات در تمام ادیان و مذاهب و عرفان ها و سلوک ها به طور ضمنی دیده میشود. هیچ کدام از انسان های بزرگ به دنبال رسیدن به این جایگاه ها نبودند و فقط امر تزکیه یا نفس زدایی را تمرین میکردند و این جایگاه ها ثمره ی این تزکیه ها بود حکیم خیام اشاره به کسانی دارند که با سختی و مشقت در راه رسیدن به این جایگاه های متعالی هستند و میفرمایند دست از همه چیز بکش تا به این جایگاه راه پیدا کنی. در ضمن این ها نقشه ای هستند که ببینیم کجا قرار گرفته ایم و به کجا قرار است برویم.
khayatikamal@ در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۴۰ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۵۰۹:
بنده این رباعی را با دوستان به اشتراک گذاشتم وجمع این رباعی از 66000
اپیکور در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۱۹ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۳۸۰:
متضادِ مستی، هوشیاری نیست
مخموری به منظورِ کفاره دادن، اصطلاحِ بهتری است
مخمور بر در میخانه خفتن، زجرِ بیشتری دارد، چون داخلِ میخانه هم مستان، هستند و افسوس را بیشتر می کند:)
طاهر در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۳۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۱:
اگر از نگاه تصویرسازی و ایماژپردازی به این رباعی بنگریم، با تصویر «بودای نشسته» مواجه می شویم. همان که در مجسمه های بودا هست.
توصیفی که خیام از باورهای این شخص «نشسته بر خنگ زمین» بیان می کند هم با عقاید بودایی و رها کردن اندیشه از همة وابستگی ها و تعلقات همخوانی دارد.
با توجه به حضور آئین بودایی در گذشتة منطقة ما بعید نیست که منبع الهام خیام در این رباعی همان تصویر مجسمة بودای نشسته و باورهای مربوطه بوده باشد.
گمنام-۱ در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۰۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۴:
پی نوشت،
کمیسیون حقوق زنان و البته به دلیل سابقه درخشان آل سعود در رعایت حقوق بشر بطور عام و حقوق زنان بالاخص !!
کعبه در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۵۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶۵:
یکی از لطیفترین عزلهای مولاناست. دکتر سروش نیز در یکی از سخنرانی هایش به این غزل اشاره می کند
در مصرع دوم اینگونه هم شنیده ام که به نظر بهتر ااست:
نو ببین کین دم سبحان به کجاهات رساند
ارتباط دم با سبحان بسی بیشتر از یزدان می باشد
کعبه در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۴۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۶۷:
بیت آخر این غزل بسیار عالی است مولانا حتی غم رو به استخدام خود درآورده و از او می خواهد که برایش ربابی از بازار بخرد
سایه در کتاب پیرپرنیان اندیش به این مساله اشاره کرده است و شادی مولانا را حیرت انگیز خوانده است
نادر.. در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۱۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹:
گویا زمانی که ساقی شراب را میگردانده و می در ساغر می خوران میریخته، آنها که زود تر مست میشدند از دور خارج شده، برای آنها که دیرتر مست میشدند ساقی به تدریج بخش ناصاف شراب که در ته سبو مانده را نیز در ساغرهاشان میریخته .. تا اینکه بالاخره مست میشدند.. دُردکشان
حسین محرابی در ۷ سال قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۱۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۱:
میوه نمی‌دهد به کس باغ تفرجست و بس
جز به نظر نمی‌رسد سیب درخت قامتش
بنظرم منظور شاعر، کوتاهی زندگیست که همچون باغیست که از میان آن میگذریم و تفرج کنان، جز نظری کوتاه بر سیب زنخدان یار، فرصتی برای چیدن محصول نداریم.