علی عشایری در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۳۷ دربارهٔ امیر معزی » غزلیات » شمارهٔ ۴۶:
یکی از ابیاتِ ساقط‌شده از این غزلِ امیر معزیِ نیشابوری، در کتابِ «رسائل‌العشاق و وسائل‌المشتاق» نقل شده است:
«قلاش‌وار خیره چه گَردی به گِردِ شهر؟
جایی فرونشین و به هر جای درمشو»
(رجوع کنید به مقالهٔ «معرفیِ ابیاتِ نویافته در دست‌نویسِ رسائل‌العشاق و وسائل‌المشتاق»، از علیِ عشایری، در مجلهٔ تاریخِ ادبیات، دورهٔ ۱۶، شمارهٔ ۲، صفحهٔ ۳۶): پیوند به وبگاه بیرونی
مریم هندی در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۱۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۲:
به نظر من اسب امام حسین ع در محرم است.غزل شماره ۴۲۲
نیما نجاری در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۰۲ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۴۲:
و در باب قناعت و پرهیز از آز و نیازمندی به مردم و روزی مقدر ابن یمین فریومدی میگوید؛
چو دونان درین خاکدان دَنی
مباش از برای دو نان مضطرب
یقین دان که: روزی دهنده قوی است
مدار از طمع، طبع را منقلب
«وَ مَنْ یَتَّقِ الله یَجعَل لَهُ»
«وَ یَرْزُقْهُ مِن حیثُ لا یَحْتَسِبْ»
سحر در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۳۹ در پاسخ به برگ بی برگی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۷:
🌹
رضا تعادلی در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۰۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۴:
سلام و درود
از دوستان کسی میتونه ترجمه مصراعهای عربی رو بنویسه ؟
Hasti Moeini در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۲۹ در پاسخ به امید رضا محبی دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲:
سلام و درود.
بله همینطور است. و این موضوع بار دیگر نشانگر وجود تمام عالم هستی در ذهن خود بشر است. (هر چه را که در بیرون از خود می یابی، در درونت است). برعکسِ آنچه که در این دوره از زمان به آن عقیده دارند. و سعی و تلاشی بزرگ و اما ناشدنی برای تغییر هر چیزی جز خود و نگاه خود دارند.
شروین پاداش‌پور در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۴۱ دربارهٔ قاآنی » قطعات » شمارهٔ ۱۰۶:
با سلام
به لحاظ ذوق و خلاقیتی که در تکرار ِ بجای حروف، برای بیان لکنت زبان استفاده شده، شعری منحصر به فرد و خلاقانه است. اما در عمق معنا و پیام کلی و محتوایی شعر، کاری ضعیف بود.
در ابتدا گفته: پیرکی لال! اگر لال است، چگونه با این طفل سخن گفته؟
نکته‌ی بعد: از گفتگوی اولیه‌ی این پیر با کودک مشخص شد چه قصدی در سر داشته که بماند.
اما شاعر در مصرع دوم از بیت۴ گفته:
گگگم شو ز برم ای کککمتر از زن
به نظرمن یا شاعر در قافیه به تنگ آمده بوده و یا نگرش واقعی‌اش در آن زمان نسبت به زن چنین بوده و یا هردو گزینه.
درست است که این سخن از زبان طفلی الکن بیان شده اما خالق هردو شخصیت طفل و پیر، خود شاعر بوده.
پس من هردو گزینه را انتخاب می‌کنم.
با احترام به همه‌ی نظرها
سیدمحمد جهانشاهی در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۰۷ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۳:
فتد ز هر شکنی صدهزار دل به کنارش
رضا از کرمان در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۰۱ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۴۲۸:
سلام
امکان داره ناله نی باشه البته من هرچه جستجو کردم نامه نی دیدم ودسترسی به دیوان ایشان هم نداشتم ،ولی با توجه به مصرع دوم بنظر ناله نی بهتر معنی را کامل میکنه لطفاً راهنمایی بفرمایید .
متشکرم با آرزوی شادی برای شما
سیدمحمد جهانشاهی در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۵۱ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۳:
اگر به دادنِ جان ممکن است دیدنِ جانان،
امین سبحانی در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۵۴ دربارهٔ کلیم » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۴:
دکلمه شده در برنامه یک شاخه گل شماره ۷۸
Hossein در ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۶:۱۹ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۴۲۸:
در بیت دوم، بر کشتی، منظور چیه ؟ مخفف «کشته‌ی می» منظور است؟
رضا س در ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۲:۵۲ در پاسخ به جعفر کمالی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۳:
البته جنگ اصلی تیمور و منصور در چند کیلومتری شمال غرب شیراز که به کشته شدن منصور انجامید در اوایل بهار ۷۹۵ هجری رخ داد و حافظ سه سال قبل و در سال ۷۹۲ فوت کرده بود. به نظر می‌رسد که این غزل بعد از به سلطنت رسیدن منصور و در توصیف رشادت‌های او در پیروزی در جنگ‌های داخلی در زمان شاه‌شجاع( منصور برای مدتی از فرماندهان اصلی شاه‌شجاع بود) و پس از آن گفته شده باشد. حتی در پیروزی نهایی منصور بر شاه‌یحیی که به آغاز پادشاهی منصور منجر شد، جنگ بزرگی درنگرفت و با ورود منصور به شیراز، یحیی به سمت یزد فرار کرد. شاه‌منصور البته به شجاعت و رشادت مشهور بود ولی اصل رشادت‌ها در یکی دوسال آخر عمر و در جنگ‌های داخلی و جنگ با تیمور رخ داد که حافظ هیچکدام را ندید.
صلاح الدین . در ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۱:۴۶ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۱:
با نفس همیشه در نبردم چه کنم / وز کرده خویشتن به دردم چه کنم
گیرم که ز من درگذرانی بکرم / زین شرم که دیدی که چه کردم چه کنم؟
کوروش در ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۴۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۱۲ - معالجه کردن برادر دباغ دباغ را به خفیه به بوی سرگین:
ور ز رش نور حق قسمیش داد
هم‌چو رسم مصر سرگین مرغ‌زاد
یعنی چه ؟
فاطمه rezaie در ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۰۵ در پاسخ به خیلی ناشناس دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۷:
سلام یعنی سعدی برای همجنس خود شعر سروده است و به اصطلاح گِی بوده است ؟
فاطمه rezaie در ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۰۴ در پاسخ به محمد تقی صابری دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۷:
با سلام و احترام فراوان
جناب صابری اگر از توضیحات حضرتعالی برداشت درستی کرده باشم ، سعدی و دیگر شعرای بزرگ از جمله حافظ و وحشی بافقی برای همجنس خود شعر سروده اند؟؟
Yassie در ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۲۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸۷:
با توجه به منبع کاغذی که ارائه دادید، شماره این رباعی ۳۸۸ است. و من یک چاپ دیگه ای از کلیات شمس دارم (انتشارات هرمس ) که در شگفتم چرا این رباعی رواصلا نداره.
پوریا سجادی در ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۳۴ در پاسخ به . دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۹۸:
جان خواهم رو بر وزن مفعولن بخوونید. در شعر گاهی اوزان فعلاتن، مفتعلن، مستفعلن یا مستفعلُ به مفعولن تبدیل میشن ایراد عروضی نداره.
گاهی هم فعلن به فعلن یا مفعول تبدیل میشه
ب طور کلی دوتا هجای کوتاه میتونن به یه هجای بلند تبدیل بشن و ایراد عروضی نداره
مثلاً اولین بیت مخزن الاسرار نظامی میگه
بسم الله الرحمن الرحیم / هست کلید در گنج حکیم
که بر وزن مفتعلن مفتعلن فاعلن هست. بسم الله الرحمن رحیم رو بر وزن مفعولن مفعولن فاعلن بخونید دوتا مفتعلن اول تبدیل به مفعولن شدن.
یا شعر معروف حافظ
سالها دل طلب جام جم از ما میکرد / وآنچه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد
این شعر بر وزن فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن هست اما فعلن آخر تبدیل به فعلن یا همون مفعول شد و باید بر وزن فاعلاتن فعلاتن فعلاتن مفعول خوند.
امیدوارم جایی اشتباه نکرده باشم من سر رشته ای ندارم و صرفاً مطالعاتی داشتم🌹🌹
نریمان مهدوی در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۰۶ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » بیان وادی توحید » بیان وادی توحید: