صبحی مبارکست نظر بر جمال دوست
بر خوردن از درخت امید وصال دوست
در جواب او
افزون زرخت نو شده حسن و جمال دوست
از زیور وزرست زیادت کمال دوست
رخت به گزیده و والای سیبکی
پوشیده تا که خورد بری از نهال دوست
کردم صباح عید ببر جامه عقل گفت
صبحی مبارکست نظر بر جمال دوست
گرمی بکار عشق سزد نی فسردگی
سر ما برد زکله عریان خیال دوست
دستت بود بگردن مقصود همچو جیب
مانند یقه گربکشی گوشمال دوست
درشده ریشه دید بوالا غداد مشک
ازسر گرفت دل هوس زلف و خال دوست
از آن قباچه قلمی دوخته نگر
با جامه شکافته غنج و دلال دوست
قاری به بیت البسه مدح بتان مکن
در خانه جای رخت بود یا مجال دوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر صبح را روزی خوش و مبارک معرفی می‌کند و به زیبایی و محبوبیت دوستش اشاره می‌کند. او از شگفتی‌های جمال دوست می‌گوید و از امید به وصال او سخن می‌گوید. شاعر عاشقانه به عشق و زیبایی‌های دوستش ادامه می‌دهد و به گرمی و شوق عشق اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر با استفاده از تمثیل‌های مختلف به وصف دلایل علاقه و آرزوهایش برای درک و ارتباط با محبوب می‌پردازد. شعر به عمق احساسات عاشقانه و زیبایی‌های بی‌نظیر روح انسان در جستجوی عشق اشاره دارد.
هوش مصنوعی: صبحی خوش‌یمن است که با دیدن زیبایی دوست آغاز می‌شود، و امیدوارم که از میوه‌های دوستی و وصال او برخوردار شوم.
هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت دوست مانند زر و زیور افزون شده است و کمال او از تمام زینت‌ها و زیبایی‌های دنیوی بیشتر است.
هوش مصنوعی: زیبای دلنشین، همچون سیب سرخی، لباسی گرانبها به تن کرده است تا اینکه از درخت محبت دوست، میوه‌ای خوشمزه بچشد و برآید.
هوش مصنوعی: در صبح روز عید، جامه‌ی خرد و دانایی را بر تن کردم و گفتم که صبحی خوش و مبارک است. در این لحظه به زیبایی دوست نگاه کردم.
هوش مصنوعی: عشق باید با نشاط و گرمی انجام شود، نه با سردی و بی‌حالی. این عشق می‌تواند ما را از مشکلات و سردرگمی‌ها دور کند و ما را به یاد دوست محبوبمان بیندازد.
هوش مصنوعی: دستت در کار است و به سوی هدفی می‌رود، مانند جیب که به یقه گربه‌ای که در حال از بین بردن مشکل است، وصل می‌شود.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و جذابیت چهره محبوبش اشاره دارد. او از دل و عشقی که نسبت به زلف و زیبایی‌های دوست دارد صحبت می‌کند و به تصور خود از او و تأثیر عمیقش بر احساساتش می‌پردازد. به‌نوعی، شاعر سعی دارد نشان دهد که چگونه زیبایی دوستش می‌تواند بر روح و قلبش تسلط پیدا کند.
هوش مصنوعی: لباسی که از قلم دوخته شده را ببین، با دامنی بلند و زیبا که نشان‌دهنده محبت و زیبایی دوستی است.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به کسی اشاره می‌کند که در جایی به مدح و ستایش فخر و زیبایی‌های دیگران می‌پردازد، اما در واقع باید در خانه و محفل خود به زیبایی‌ها و ارزش‌های واقعی توجه داشته باشد. به عبارتی، او باید به جای جستجوی محبت و توجه از دیگران، به خود و دوستان نزدیکش توجه کند و در فضای خود با زیبایی‌ها و محبت واقعی روبرو شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
صبحی مبارکست نظر بر جمال دوست
بر خوردن از درخت امید وصال دوست
بختم نخفته بود که از خواب بامداد
برخاستم به طالع فرخنده فال دوست
از دل برون شو ای غم دنیا و آخرت
[...]
دل بسته شد به دام دو زلف چو دال دوست
بر بوی دانها که بدیدم ز خال دوست
دل را چه قدر و قیمت و جان چیست؟ کین دو رفت
وندر خجالتیم هنوز از جمال دوست
جانش چگونه تحفه فرستم؟ کزوست جان
[...]
جانم خیال شد به خیال خیال دوست
دل بیقرار گشت به عشق وصال دوست
هر کس به آرزوی جمالست در جهان
مائیم و آرزوی خیال جمال دوست
مهر منیر چیست شعاعی ز روی یار
[...]
بختم مدد نداد که بینم وصال دوست
ای کاشکی ز دور به بینم جمال دوست
از جان و از جهان بهوایش برآمدم
بیرون نرفت از دل و جانم خیال دوست
جان و دلم همیشه لگدکوب عشق اوست
[...]
چندین جمال هست نهان در جلال دوست
خوشتر ز گوشوار بود گوشمال دوست
پیوند نابریده میسر نمی شود
موقوف انقطاع بود اتصال دوست
در پرده آب کرد دل کاینات را
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.