|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به وحدت و یکپارچگی عالم اشاره میکند. او میگوید که تمام موجودات در عالم در حال عبادت هستند و معبودی جز یکی وجود ندارد. همچنین، دنیا همه خضوع و سجده میکنند و چیزی که مورد پرستش است نیز فقط یک است. در نهایت، شاعر با دیدی انصافمندانه اشاره میکند که روحانیون و مردم عادی هدفی مشترک دارند و همه به یک حقیقت مینگرند.
هوش مصنوعی: همه انسانها در تلاشند تا به خداوند خدمت کنند و عبادت کنند، اما در حقیقت همه آنها به یک معبود واحد تعلق دارند. همچنین، همه موجودات در دنیا در حال تسلیم شدن و سجده کردن هستند، اما تنها یک خدای یگانه وجود دارد که مورد سجده قرار میگیرد.
هوش مصنوعی: اگر با دقت و انصاف به موضوع نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد که روحانی و ما هر دو هدف مشترکی داریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.