|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق و غمگین شاعر اشاره دارد. او از پردهای که به رنگ خون است و دلی که سنگین و غمگین شده صحبت میکند. شاعر میگوید کسانی که نتوانند از غم خود رها شوند، همچنان در ناامیدی و بیپناهی زندگی میکنند. به طور کلی، شعر درباره درد و غم ناشی از ناامیدی و سنگینی دل است.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که زندگی و تجربیات فرد به شدت تحت تأثیر غم و اندوه قرار دارد. فرد احساس میکند که مشکلات و سختیها همانند بار سنگینی بر دوش او هستند و این احساس را مانند یک پردهی خونین در اطراف خود حس میکند که بر زیباییهای زندگیاش سایه انداخته است.
هوش مصنوعی: کسی که نمیتواند از دست غم و اندوه خوشحال شود، دل غمگین من در دست اوست و تحت تأثیر آن قرار دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.