فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۱

چون پرده خون دامن رنگین من است

چون رشته کوه بار سنگین من است

آنکس که ز دست غم نمی گردد شاد

با بی سروپائی دل غمگین من است