|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نقد جامعه و مردم می‌پردازد. شاعر می‌گوید افرادی که هر دو سال یکبار به تو بی‌توجهی می‌کنند و تو را به حراج می‌گذارند، بدون توجه به افزایش ارزش تو، همچنان تو را خریداری می‌کنند. او به مردم توصیه می‌کند که خود را ارزان نفروشند، زیرا در جامعه‌ای که مردم به سادگی و به وفور چیزهای کم‌ارزش را می‌خرند، ارزش واقعی یک فرد باید مورد حفظ و احترام قرار گیرد.
هوش مصنوعی: آنانی که هر دو سال یک بار به تو آسیب می‌زنند، حتی اگر تو در نظرشان ارزشمند شوی، باز هم مجبورند به تو آسیب بزنند.
هوش مصنوعی: ای مردم، خودتان را ارزان نفروشید، زیرا افرادی که کم ارزش هستند، خیلی زیاد خرید و فروش می‌شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.