در سیاست آنکه شاگرد است طفلِ مکتبی را
کی به استادی تواند خویش سازد اجنبی را
این وَجیهُالْمِلّهها هستند قاصِر یا مُقَصِّر
برکنید از دوششان پاگون صاحبمنصبی را
پای بنهادند گمراهانه در تیهِ ضلالت
پیروی کردند هر قومی که شیخانِ صبی را
خوب و بد را از عمل ای گوهری بشناس قیمت
کز نُبی بشناختند آزادگان قدرِ نَبی را
از فسون آنان که با ما دم زنند از نوعخواهی
روبهروی آفتاب آرند ماهِ نَخشَبی را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نقد سیاستمدارانی میپردازد که فاقد علم و تجربه کافی هستند و به راحتی نمیتوانند رهبری کنند. او تأکید میکند که این افراد، چه به لحاظ اخلاقی و چه در عمل، ناتوان هستند و باید از مسئولیتهای خود کنار گذاشته شوند. شاعر همچنین اشاره دارد که مردم باید خوبی و بدی را از عمل شخصیتها شناسایی کنند و به ارزش واقعی انسانها پی ببرند. او به فریبندگی برخی افراد که با آنها سخن میزنند هشدار میدهد و تأکید میکند که حقیقت باید در برابر نور و واقعیت قرار گیرد.
هوش مصنوعی: در سیاست، کسی که هنوز تجربه کافی ندارد و تنها یک دانشآموز است، چگونه میتواند فردی غریبه و نا آشنا را به استاد و مربی تبدیل کند؟
هوش مصنوعی: این افراد با نفوذ و مهم هستند، اما یا ناتوان یا کمکاری کردهاند. بنابراین، باید افرادی را که در مقامهای بالا قرار دارند، از مسئولیتهایشان برکنار کرد.
هوش مصنوعی: مردم هر قوم که به دنبال رهبران نادرست و گمراهی رفتند، به اشتباه در راهی گام گذاشتند که به بیراهگی و انحراف آنها انجامید.
هوش مصنوعی: خوبی و بدی را از رفتار خود شناسایی کن، زیرا ارزش افراد آزاد را از روی اعمالشان میسنجند، نه فقط بر اساس جایگاهشان.
هوش مصنوعی: کسانی که با ما صحبت میکنند، با تظاهر و فریب به ما نزدیک میشوند، در حالی که با آرزوهای خود در برابر حقیقت و واقعیت، که مانند آفتاب روشن است، مانند ماهی نقرهای، تنها به خیال و رویا میپردازند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.