بی‌سر و پایی اگر در چشم خوار آید ترا
دل به دست آرش که یک روزی به کار آید ترا
با هزاران رنج بردن گنج عالم هیچ نیست
دولت آن باشد ز در بی‌انتظار آید ترا
دولت هر مملکت در اختیار ملت است
آخر ای ملت به کف کی اختیار آید ترا
پافشاری کن، حقوق زندگان آور به دست
ورنه همچون مرده تا محشر فشار آید ترا
نام جان کندن به شهر مردگان چون زندگی‌ست
همچو من زین زندگانی ننگ و عار آید ترا
تا نسازی دست و دامن را نگار از خون دل
کی به کف بی‌خون دل دست نگار آید ترا
کیستی ای نوگل خندان که در باغ بهشت
بلبل شوریده‌دل هر سو هزار آید ترا
کن روان از خون دل جو در کنار خویشتن
تا مگر آن سرو دلجو در کنار آید ترا
فرخی بسپار جان وز انتظار آسوده شو
گر به بالینت نیامد در مزار آید ترا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شاعرانه به بررسی مفهوم رنج، امید و اختیار در زندگی می‌پردازد. شاعر بر این نکته تأکید می‌کند که اگر انسان خود را بی‌هدف و خوار ببیند، باید دل به تلاش و رنج بزند تا روزی به نتیجه‌اش برسد. او به این مسئله اشاره می‌کند که خوشبختی و کامیابی از راه انتظار و بدون تلاش به دست نمی‌آید و باید برای دستیابی به حقوق و خواسته‌هایمان پافشاری کنیم. شاعر همچنین به تأثیر زندگی و مرگ بر روی انسان‌ها و جامعه تأکید می‌کند و می‌گوید که در نهایت، باید برای به دست آوردن آرزوها و خواسته‌هایمان، خود را از رنج و درد رها کنیم. خلاصه آنکه، شعر بر اهمیت کوشش، امید و آگاهی از حقوق خود در زندگی تأکید دارد.
هوش مصنوعی: اگر کسی بدون سر و پا در نظر دیگران حقیر و بی‌ارزش به نظر برسد، تو قلب او را به دست بیاور، چون ممکن است روزی به درد تو بخورد.
هوش مصنوعی: با اینکه فرد در زندگی‌اش زحمت و رنج‌های فراوانی را متحمل می‌شود، دانایی و ثروت واقعی در دنیا ارزش چندانی ندارد. خوشبختی و نعمت واقعی به کسی می‌رسد که به طور ناگهانی و بدون انتظار به سراغش بیاید.
هوش مصنوعی: سرنوشت هر کشور در دست مردم آن است. پس ای مردم، کی و کجا می‌خواهید اختیار و قدرت خود را به دست بیاورید؟
هوش مصنوعی: به خودت استقامت بده و برای حقوق زنده‌ها تلاش کن؛ وگرنه، مثل مرده‌ای خواهی بود که تا روز قیامت زیر فشار قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: وقتی که به شهر مردگان می‌رویم، نام مرگ و جان کندن به زندگی شبیه است. برای من، از این نوع زندگی که دارم، شرم و ننگی وجود دارد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که دل و جانت را با عشق و تلاش پر نسازی، چگونه می‌توانی انتظار داشته باشی که محبوبت به سوی تو بیاید و در دستانت باشد، بی‌آنکه خود را از رنج و غم آزاد کرده باشی؟
هوش مصنوعی: تو کیستی ای گل نازنین و خندان که در باغ بهشت، بلبل شیدا از هر سو به دنبال تو می‌گردد؟
هوش مصنوعی: با دل داغ و خونین، به جستجوی آرامش و دل‌خوشی برو، شاید آن معشوق و محبوبت در کنارت بیاید.
هوش مصنوعی: دلم را آزاد بگذار و از انتظار رها شو؛ اگر کسی به سراغت نیامد، در آخرت به ملاقاتت خواهد آمد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.