|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف حالت عاطفی خود می‌پردازد. او به محبتی عمیق اشاره می‌کند که باعث شده چهره‌اش از شدت احساسات مانند خون آغشته شود. همچنین، نشان می‌دهد که در گذشته، شستن خون از آب یک رسم کهن بوده و حالا او در این احساس تازه، به نوعی از این رسم پیروی می‌کند و به وضوح اشاره دارد که زیبایی و طراوت چهره‌اش تحت تأثیر این احساسات عاطفی قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: چهره‌ات به قدری زیباست که اگر صد بار هم به خون آغشته شود، باز هم ارزشش بیشتر می‌شود، تا جایی که حتی یک قطره از اشک‌های گلگون نتواند زیبایی‌ات را کم کند.
هوش مصنوعی: رسم قدیمی این است که وقتی کسی با شادابی و زیبایی چشم‌نواز ظاهر می‌شود، نشانه‌ای از رنج و دردهایی است که پشت سر گذاشته است. در واقع، زیبایی و طراوت او ممکن است از آسیب‌های گذشته‌اش نشأت گرفته باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.